آرشیو شهریور ماه 1397

ساعاتی پیش، کمپانی لایکا (Leica) از بروزترین کالا سری TL خود، یعنی دوربین لایکا TL2 پرده گشود. این کالا بدون آینه بوده و لنزهایی با قابلیت جابه‌جایی دارد. دوربینی که جایگزین TL خواهد شد. البته شرکت لایکا قیمت بالایی هم برای دوربین جدیدش در نظر گرفته است. علاقه‌مندان می‌توانند این محصول را با قیمت ۱۹۵۰ دلار خریداری کنند.
عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
دوربین لایکا TL2 به لنزی ۲۴ مگاپیکسلی با سنسورهای APS-C و پردازشگر تصویر Maestro II تجهیز شده که پیشرفت زیادی در این سری از تولیدات محسوب میشود. غیر از این، کالا تازه لایکا بهبودهایی در عرصه رنگ، کنتراست و رزولوشن تصویر نیز داشته است. افزایش سرعت فوکوس اتوماتیک به ۱۶۵ میلی‌ثانیه، گسترش سرعت شاتر به ۱/۴۰۰۰۰ ثانیه و گسترش تعداد تصویر‌ها در حالت عکاسی پشت سر هم به ۲۰ فریم بر ثانیه، از مهمترین پیشرفت‌های بروزترین دوربین بدون آینه لایکا است.
فیلمبرداری با لایکا TL2

توانایی‌های فیلمبرداری دوربین لایکا TL2 نیز دستخوش تفاوت مثبتی شده است؛ علاقه‌مندان به عکاسی قادر خواهند بود تا با این دوربین، ویدیوهایی با رزولوشن ۴K را با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه ضبط کنند. ضمن اینکه، توانایی ضبط ویدیوهای ۱۰۸۰ با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه و ۷۲۰ با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه نیز وجود خواهد داشت.

از این پس مصرف کنندگان قادر خواهند بود تا با بهره برداری از ال‌سی‌دی لمسی ۳٫۷ اینچی دوربین لایکا تی ال ۲ (Leica TL2)، سوژه مورد نظر خود را ردیابی کنند که این شیوه، کار را برای عکاسان بسیار ساده تر از قبل خواهد نمود.

دوربین میرورلس TL2 به علاوه از طرف دیگر توانایی اتصال به شبکه جهانی وب از روش وای‌فای داخلی را داشته و نیز توانایی دارد به وسیله کابل HDMI و یا از روش درگاه USB 3.0، به دیگر ابزار‌ها وصل شود.

مصرف کنندگان قادر اند لنزهای سری TL لایکا را به روش مستقیم، و لنزهای سری SL این تولیدکننده را با بهره برداری از آداپتور ویژه به دوربین تازه خود وصل کنند.
هزینه دوربین لایکا TL2

دوربین لایکا TL2 در رنگ‌های سیاه و نقره‌ای و با بدنه‌ای از نوع آلومینیوم در معرض بوده و با هزینه ای برابر با ۱۹۵۰ دلار به فروش خواهد رسید.
منبع: عکاسی

دوربین‌های پولاروید قدیمی را به یاد دارید؟ همان‌هایی که بلافاصله پس از گرفته‌شدن عکس، آن را چاپ می‌کردند و به شما تحویل می‌دادند. اتفاقا در یکی دو سال گذشته، پولاروید مدل جدیدی از این نوع دوربین‌های خود را به بازار عرضه کرد. البته باید بگوییم که چند سالی است که از رونق دوربین های فوری با ابتکار کمپانی‌هایی مانند فوجی‌فیلم و معرفی تولیداتی مانند اینستاکس می‌گذرد. دوربین‌هایی که کارکردی شبیه به دوربین‌های عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد قدیمی پولاروید دارند.

اگر با این دوربین ها کار کرده باشید در این دوربین‌ها فیلم درون دوربین قرار می‌گیرد و فورا بعد از فشردن دکمه شاتر، فیلم از دوربین بیرون می‌آید و بعد از چند دقیقه تصویر روی آن ظاهر می‌گردد.

نکته جالب در باب این دوربین‌ها و تصویر‌های گرفته‌شده به وسیله آن‌ها این است که مصرف کنندگان یا از عکاسی یا آن‌ها بسیار راضی هستند و عکاسی با چنین دوربین‌هایی را تجربه‌ای لذت‌بخش می‌دانند و یا بعد از اولین آزمایشات عکاسی به روش تمام و کمال از تار بودن، تیره بودن و یا بیش‌ازحد روشن بودن تصویر‌ها ناراضی هستند!

دلیل عدم رضایت عده ای مصرف کنندگان از این دوربین‌ها، درواقع عدم رعایت عده ای نکات ساده است که ما در این نوشته به آن‌ها خواهیم پرداخت.
اینستاکس مینی ۸ حاوی تنوع رنگ جذابی است

دوربینی که در این نوشته موردبررسی قرارگرفته، فوجی فیلم اینستاکس مینی ۸ است که به دلیل هزینه خوب و تنوع رنگ علاقه مندان بیشتری درمقایسه با دیگر نمونه‌ها دارد.

مسئله نور

نکته اصلی در باب دوربین INSTAX MINI 8 این است که سرعت شاتر این دوربین‌ ثابت و برابر با ۱/۶۰ ثانیه است. از طرف دیگر حساسیت فیلم‌های موجود برای این دوربین‌ها نیز مقداری ثابت است. پس تنها راه تنظیم نوردهی برای جلوگیری از بیش‌ازحد تیره یا بیش‌ازحد روشن شدن تصویر‌ها تغییر نور تابیده‌شده به فیلم از روش تغییر درجه دیافراگم است!

با اینحال مسئله اینجاست که تنظیم دیافراگم هم گرچه متغیر است با اینحال تا حد فراوانی بر عهده خود دوربین است.

این دوربین حاوی چهار مود عکاسی است که برای هر یک، یک ‌شکل و چراغ روی بدنه آن تعبیه‌شده است و هرکدام یک درجه دیافراگم ویژه دارد.

توصیه یکی از این حالت‌ها بر عهده خود دوربین است و دوربین نیز در بیشتر مواقع در تشخیص میزان نور محیط خوب رفتار می‌کند. و تنها تغییری که بر عهده استفاده کننده است امکان چرخاندن حلقه دور لنز برای انتخاب حالت پیشنهادشده به وسیله دوربین و یا انتخاب حالتی ست که به نظر خود استفاده کننده خوب‌تر از توصیه دوربین است.

چهار حالت از عبارت‌اند از:

    داخلی / شب : باعلامت خانه و F/12.7 (بیشترین حد نوردهی)
    ابری / سایه : با علامت ابر و F/16
    نیمه‌ابری / آفتاب ملایم: با علامت خورشید و F/22
    آفتاب یا نور شدید: با علامت خورشید تابان و F/32 (کمترین حد نوردهی)

+ حالت Hi-key برای محیط‌ها کم‌نور
چهار حالت عکاسی و حلقه چرخنده دور لنز instax MINI 8

برای خراب نشدن تصویر‌ها تنها کفایت می کند که قبل از فشردن دکمه شاتر، مطمئن شوید که یکی از چراغ‌ها روشن است و دوربین نور محیط را به‌خوبی تشخیص داده است و سپس حلقه چرخنده را بچرخانید تا علامتش روی آن و همراه با چراغ روشن‌شده قرار بگیرد. به همین سادگی و تنها با مطمئن شدن از تشخیص صحیح دوربین (که معمولاً هم صحیح خواهد بود) و انتخاب آن میتوانید مطمئن باشید که عکسی بیش‌ازحد تاریک یا روشن ثبت نخواهد شد.

با این وجود درصورتی‌که احساس می‌کنید دوربین دچار اشتباه شده، میتوانید حلقه چرخنده را روی حال خوب قرار دهید.
اینستاکس نور محیط را تشخیص می‌دهد با اینحال تصمیم گیرنده نهایی کسی است که تصویر را می‌گیرد

شما از این امکان در جهت تاریک‌تر یا روشن‌تر کردن تصویر‌ها نیز میتوانید استفاده کنید. برای نمونه اگر سوژه در سایه (یا هوای ابری) قرار دارد و دوربین نیز همین حالت را تشخیص داده، میتوانید با قرار دادن حلقه چرخنده روی حالت “آفتاب” باعث بسته‌تر شدن دیافراگم و کمتر شدن نور ورودی و درنتیجه تیره‌تر شدن تصویر شوید!

و یا با قرار دادن حلقه چرخنده روی حالت “خانه” نور تابیده‌شده به فیلم را گسترش دهید و تصویر روشن‌تری داشته باشید . . .

حالت داخلی (با علامت خانه) برای محیط‌هایی با کمترین نور بوجود آمده است. اگر دوربین این حالت را تشخص داد و احساس کردید که نور بیش‌ازحد کم است، میتوانید با گزینش گزینه Hi-key تصویر روشن‌تری بگیرید.
تاثیر گزینه HI-KEY در عکاسی در محسط کم نور

مشکلات دیگر

نمونه دیگری از مشکلات تصویر‌های ثبت‌شده با این دوربین‌ها تار بودن تصویر‌ها و شفافیت کم سوژه است. اگر دقت کرده باشید دور لنز این دوربین حداقل فاصله فوکوس ۰٫۶ متر یا ۶۰ سانتی‌متر درج شده است. یعنی این دوربین تنها قادر به ثبت سوژه‌های موجود در محدوده ۶۰ سانتیمتری و بیشتر از لنز است و امکان ثبت تصویر‌های سلفی در حالتی که دوربین را در دست و به سوی خود گرفته‌اید، حدوداً ناممکن است. حداکثر فاصله فوکوس نیز برای این دوربین تقریبا ۲٫۵ متر ذکرشده است که این میزان غیرقابل تغییر است. با این وجود سوژه هایی که در فاصله دورتر از این میزان قرار دارند آنچنان تار نخوهند شد .

بیاد داشته باشید که اینستاکس یک فلاش در بیشتر مواقع اکتیو دارد و در صورت تشخیص صحیح نور محیط و رعایت حداقل و حداکثر فاصله از آن، در حقیقت تصویر سوژه‌ای را که در محدوده نور فلاشش باشد را به بهترین نحو ثبت خواهد نمود.

نکات مهم دیگر

چند نکته پیشتر گفته شده که به خاطر داشتن آن‌ها امکان دارد در ثبت تصویر‌های بهتر به کمک شما بیایند:

    تصویر‌های در محیط خارجی و نور طبیعی بهتر ثبت می‌شوند
    درصورتی‌که در محیط‌های بسته تصویر می‌گیرید سعی کنید لامپ‌ها را روشن کنید و یا گزینه HI-KEY را انتخاب کنید
    از انتخاب گزینه HI-KEY در نور آفتاب خودداری کنید
    تازه ترین نکته در باب ثبت تصویر به وسیله این دوربین نگرفتن دوربین به سوی منبع نور شدید و خورشید است، درصورتی‌که چنین اشتباهی را مرتکب شوید مطمئناً تصویر شما به‌اصطلاح “می‌سوزد”

درنهایت

از اینستاکس انتظار کفیت فوق‌العاده در حد یک دوربین دیجیتال را نداشته باشید!

در انتها میبایست یادآوری کنیم که اینستاکس یک دوربین هوشمند نیست و ثبت تصویر‌های خوب در گروی رعایت نکات کوچکی است که در اینجا ذکر شد. این دوربین دیزاین شده تا در کمترین لحظه یک تصویر قابل‌لمس و حقیقی در دست شما بگذارد، پس عکاسی با آن را یاد بگیرید و خاطرات خود را ماندگار کنید.

منبع: عکاسی

 شما ممکن است متوجه شده باشید که گاهی اوقات تصاویری از مناظر عالی و خوش منظر می گیرید، اما بینندگان آنطور که انتظار دارید به آن تصاویر واکنش نشان نمی دهند. شما یک عکس به خوبی ترکیب بندی شده، با نوردهی مناسب از یک صحنه دراماتیک به آنها ارائه می دهید، اما بینندگان به سرعت از آن می گذرند. چرا این اتفاق برای عکس های منظره شما می افتد؟ در این آموزش به شما خواهیم گفت چگونه با اضافه کردن حس مقیاس عکس هایتان را جذاب تر کنید.
[مقیاس در عکاسی کودک در آتلیه کودک

یک دلیل ممکن است این باشد که بیننده نمی تواند حس مقیاس آن صحنه را درک کند. آنها نمی توانند بگویند که دارند به یک چیز واقعا بزرگ نگاه می کنند، یا فقط چیزی که در تصویر بزرگ به نظر می رسد. بینندگان معمولا توسط دوربین فریب می خورند، به طوری که چیزهای کوچک، بزرگ به نظر می رسند.

به یاد داشته باشید که یک عکس تنها نمایش دو بعدی از یک صحنه است و درک درست آن برای بیننده دشوار است. شما تنها کسری از ثانیه برای انجام این کار وقت دارید، در غیر این صورت بیننده احتمالا به سراغ چیز دیگری می رود.
استفاده از آیتم ها برای ایجاد حس مقیاس

ایجاد یک حس پرسپکتیو مناسب در عکس ها می تواند دشوار باشد. به عنوان مثال، ممکن است عکسی از چند صخره داشته باشید، اما ممکن است برای بیننده واضح نباشد که این صخره ها ۷ فوت ارتفاع دارند یا ۷۰۰ فوت.

این اتفاق همیشه برای من می افتد، و هارد من پر از عکس صخره های بزرگ و کوه هایی است که به تصاویر جذابی تبدیل نشدند، چون هیچ حس مقیاسی ندارند. با این حال در نمونه زیر، فکر می کنم که می توانید حس ارتفاع این صخره ها را درک کنید. چطور؟
[مقیاس در عکاسی منظره]

من فکر می کنم که این به خاطر وجود قلعه در وسط تصویر است. این تنها یک آیتم کوچک است، اما چشم شما بر روی آن قرار می گیرد و از آن برای درک مقیاس بقیه تصویر استفاده می کند.

این مسئله احتمالا چیزی نیست که واقعا در مورد آن فکر کنید، اما با این وجود اتفاق می افتد. شما می دانید که قلعه ها نسبتا بلند هستند، و به طور ناخودآگاه از این دانش برای افزودن حس مقیاس به کل تصویر استفاده می کنید.
یافتن آیتم هایی برای استفاده جهت ایجاد حس مقیاس

همین پویایی در زمینه های دیگر نیز صدق می کند. لازم نیست تصویر شما صخره های دراماتیک مانند عکس بالا باشد. می تواند هر منظره یا صحنه ساحلی دیگری نیز باشد.

به دنبال چیزهایی بگردید که بیننده شما آنها را می شناسد. این آیتم ها چیزی برای افزودن حس مقیاس به کل تصویر به آنها می دهند. این آیتم می تواند هر چیزی باشد. گاهی اوقات آیتمی که استفاده می کنید، سوژه واقعی تصویر است. به عنوان مثال، در تصویر زیر، فانوس دریایی سوژه واقعی یا مرکز توجه تصویر است.
[مقیاس در عکاسی منظره]

فانوس دریایی علاوه بر این که یک نقطه جذابیت برای تصویر فراهم می کند، یک حس مقیاس نیز به بیننده شما می دهد. این آیتم ذهن بیننده شما را با کل تصویر راحت تر می کند. بیننده ایده بهتری از آنچه که دارد می بیند، و اندازه نسبی تمام المان ها پیدا می کند.
چیزهای کوچک نیز حس مقیاس می دهند

نیازی نیست که شما از یک ساختار بزرگ مانند یک فانوس دریایی برای ایجاد این حس مقیاس استفاده کنید. شما می توانید چیزهای کوچک را نیز در عکس بگنجانید که به بیننده شما یک سرنخ کوچک می دهند. در مورد مناظر، شاید یک یا چند پرنده در فاصله دور مناسب باشد. در واقع، هر نوع حیوانی اغلب مناسب است. در تصویر زیر، گله گاوها به تصویر حس مقیاس می دهد.
[مقیاس در عکاسی منظره]

هنگامی که هیچ چیز دیگری در دسترس نیست، از درختان استفاده کنید. ما یک درک کلی از ارتفاع درختان داریم و ذهن ما از آن برای ایجاد مقیاس در عکس استفاده می کند. البته، همه جا درخت وجود دارد (تقریبا نمی توانید از آنها اجتناب کنید)، بنابراین این کار باید برای شما آسان باشد.
از اشخاص در تصاویر خود استفاده کنید

آخرین آیتمی که می خواهم به آن اشاره کنم، موردی است که احتمالا برای شما خیلی راحت نیست، و آن اضافه کردن اشخاص به تصاویرتان است. این یک ابزار فوق العاده قدرتمند است. ما انسان ها به طرز شگفت آوری در تشخیص اشخاص در تصاویر ماهر هستیم و از آن برای ایجاد حس مقیاس در کل صحنه استفاده می کنیم.

بنابراین، هیچ راه قدرتمندتری برای ایجاد حس مقیاس نسبت به جای دادن اشخاص در تصاویرتان وجود ندارد. بیننده آن اشخاص را در تصاویر شما می بینند و به طور طبیعی از آنها برای به دست آوردن حس مقیاس استفاده می کنند.
[مقیاس در عکاسی منظره]

برای انجام این کار، باید تفکر خود را به شیوه های مختلف تغییر دهید، به خصوص اگر یک عکاس منظره هستید. شما احتمالا زمان زیادی را صرف تلاش برای جلوگیری از قرار گرفتن اشخاص در تصاویرتان می کنید.

شما احتمالا از افراد همراه خود می خواهید که از کادر بیرون بروند. یا ممکن است زمان زیادی منتظر بمانید تا اشخاص جابجا شوند. اما گاهی اوقات – برای ایجاد این حس مقیاس – ممکن است بهتر باشد آن اشخاص را در تصویر خود جای دهید.
[مقیاس در عکاسی منظره]
نتیجه گیری

هیچ راه جادویی برای ایجاد حس مقیاس در تصاویر شما وجود ندارد. این سوالی است که گاهی از من پرسیده می شود و من پاسخ سریعی برای آن ندارم. خبر خوب این است که فقط فکر کردن در مورد آن می تواند باعث بهبود کار شما شود.

بنابراین دفعه بعد که بیرون از خانه مشغول عکاسی بودید، به اطراف نگاهی بیاندازید و چیزهایی را پیدا کنید که برای شما کارساز باشند. از آنها برای ایجاد حس مقیاس استفاده کنید. امیدوارم ایده های این مقاله بتواند برای ایجاد حس مقیاس در تصاویر شما مفید باشد.

نویسنده: جیم همل (Jim Hamel)

منبع:

لنزک

حرفه عکاسی شاید در نگاه نخست ساده به نظر برسد اما در حقیقت چنین نیست و باید پیش از آغاز آن آموزش هایی را یادگرفته و به کار گیرید در غیر این صورت نمی توانید عملکردی قابل را از خود نشان دهید.

عکاسی، ثبت ماشینیِ عین به عین واقعیت نیست، بلکه عوامل زیادی مثل ذهنیت عکاس، تکنیک‌ها و مسائل فنی بین عکس نهایی و تصویر واقعی فاصله می‌اندازند. انتخاب فاصله کانونی، عمق میدان، نوردهی و پارامتر‌های دیگر برای یک عکاس مثل انتخاب نوع رگ و قلم‌مو و تاش زدن بر روی بوم برای یک نقاش می‌ماند. عکاسی مانند هر هنر دیگری امکانات زیادی را به عکاس می‌دهد تا بتواند خلاقیت و ذهنیت خود در قالب یک عکس خلق کند. با این تفاسیر مانند هنرهای دیگر، برای عکاس ماهر شدن نیز نیاز به تمرین‌ عکاسی و مشق‌های مستمر است تا بتوان به زیر و بم این هنر تسلط پیدا کرد و امکانات عکاسی را در راستای ذهنیت خود به کار گرفت. در همین راستا در ادامه به چند تمرین یا مشق‌های مختلف عکاسی اشاره شده است که با انجام آن‌ها می‌توان به تسلط بیشتری بر مسائل تکنیکی و فنی عکاسی دست یافت.<>

۱. یکی از ده‌تا عکاسی انتزاعی از یک سوژه

سعی کنید ۱۰ عکس انتزاعی مختلف از یک سوژه در زاویه‌ها و کادر‌بندی‌های مختلف بگیرید. هر چه سوژه انتخاب شده کوچک‌تر باشد، تمرین سخت‌تری خواهید داشت. اولویت این تمرین انتخاب کادربندی و فرم است و نه خود سوژه‌ای که عکاسی می‌شود. سعی کنید فرم‌های جذابی را از سوژه ثبت کنید که در حالت عادی کمتر به آن توجه می‌شود.

۲. ایجاد محدودیت

برای درک درست‌تر از قابلیت‌های یک دوربین عکاسی می‌توان خیلی از پارامتر‌های عکاسی را محدود کرد و با تأکید بر قابلیت‌‌های دیگر چند مجموعه تمرینی جمع کرد. محدودیت‌ها می‌تواند گزینه‌های زیر باشد:

عکاسی با یک لنز پرایم (فاصله کانونی ثابت)

اوراکسپوز یا آندر اکسپوز عکاسی کردن

عکاسی بر روی عدد دیافراگم ثابت

عکاسی بر روی سرعت شاتر ثابت

عکاسی Low Level با نقطه دید از پایین

عکاسی فقط در حالت سیاه و سفید

و …

در هر یک از تمرین‌های بالا بر روی یکی از امکانات عکاسی تمرکز شده است و با انجام هر یک از آن‌ها به صورت جداگانه می‌توان راحت‌تر بر روی هر یک از این قابلیت‌ها تسلط یافت. در مرحله بعدی می‌توان دو یا سه تا از تمرین‌های بالا را با هم ترکیب کرد و خود را بیشتر به چالش کشید. فقط باید توجه داشت که مجموعه‌ای که در هر یک از این تمرین‌ها جمع می‌شود بهتر است که از انسجام فرمی و موضوعی نیز برخوردار باشد.
عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
۳. با فیلم نگاتیو عکاسی کنید:

در عکاسی فیلم (آنالوگ) معمولاً عکاسان دقت بیشتری بر روی تنظیم کادربندی و پارامترهای نوردهی دارند چرا که عکس بعد از ثبت شدن قابل رؤیت نیست و باید در تاریک‌خانه ظاهر شود. همین امر باعث می‌شود که عکاس تسلط بیشتری را بر روی کادربندی و تنظیمات نوردهی داشته باشد. برای رسیدن به چنین تسلطی می‌توان چند حلقه فیلم ۱۳۵ برای دوربین‌های آنالوگ ۳۵ میلی‌متری و فیلم ۱۲۰ برای دوربین‌های فیلمی مدیوم‌فرمت گرفت و مدتی با آن‌ها عکاسی کرد. اگر هم دوربین فیلم (آنالوگ) در اختیار ندارید می‌توانید صفحه نمایش دوربین دیجیتال خود را با چسب یا کاغذ بپوشانید و ۲۴ یا ۳۶ فریم از موضوع مورد علاقه خود عکس بگیرید و بعد آن‌ها را مشاهده کنید. با انجام مستمر این تمرین می‌توان بر روی دوربین خود مسلط شد و نیازی به این نباشد که بعد از گرفتن هر عکس به نمایشگر نگاه کرد و خود را با تنظیمات و کلید‌های دوربین سردرگم کرد.

۴. بررسی و تمرین میزان سن

به یک محل خارجی مناسب بروید و سعی کنید که بر روی یکی از موارد زیر تاکید کنید. در تمرین دوم سعی در این بود که به امکانات و قابلیت‌هایی که یک دوربین عکاسی ارائه می‌دهد مسلط شویم. در این تمرین با استفاده از این قابلیت‌ها (مثل تنظیم ایزو، دیافراگم، سرعت شاتر، عمق میدان و فوکوس، فاصله کانونی و …) بر روی یکی از ویژگی‌های عکاسانه صحنه متمرکز شد. این ویژگی‌ها مانند تئاتر یا سینما میزان سن (Mise en Scene) را تشکیل می‌دهد. ویژگی‌های صحنه می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

نور و کیفیت آن

سایه

خطوط

شکل و فرم

بافت و اشکال تکرار شونده (Texture)

رنگ

اندازه عمق

و …

در هر تمرین سعی کنید که بر روی یکی از ویژگی‌های بالا تاکید و عکاسی کنید.

تمرین‌‌های بسیار بیشتری را می‌تواند در کتاب‌های عکاسی یا در مجله پیکسل پیدا کنید. ولی داشتن مهارت و خلاقیت در مسائل تکنیکی عکاسی تنها بخشی از ماجرا است. بخش دیگر داشتن خلاقیت در عکاسی کاربردی و دغدغه ذهنی و ایده در عکاسی هنری است. منظور از عکاسی کاربردی، عکاسی تبلیغاتی، صنعتی، مد و از این قبیل است که در آن علاوه بر مهارت باید به خلاقیت و سبکی شخصی دست یافت. در طرف مقابل در عکاسی هنری پای دغدغه هنرمند نیز به میان می‌آید و باید با دست‌یابی به سبکی شخصی، با به کارگیری قابلیت‌های عکاسی، ایده خود را در قالب یک تصویر عکاسانه بازنمایی کند. به عنوان مثال در عکس‌های ناداف کاندار، سبک شخصی این هنرمند (زاویه داد واید، کنتراست نسبتاً کم و ترکیب‌بندی‌هایی نسبتاً یکنواخت) به خدمت بازنمایی دغدغه او در عکس آمده است.

بنابراین تمرین‌های بالا زمانی می‌تواند مفید‌تر واقع شود که با مفهومی که در ذهن دارید، دنبال شوند؛ مثلاً اگر موضوع مورد علاقه شما عکاسی خیابانی است و تناسبات بین مردم و محیط شهری، بهتر است که تمرین‌های بالا را در راستای بیان این مفهوم انجام بدهید.

قطعا این آموزش ها می تواند شما را به عکاس بزرگی تبدیل کند.

منبع:

عکاسی

پرتره این روزها به لطف گوشی های هوشمند محبوبیت دوچندانی پیدا کردند به شکلی که طرفداران آن کم نبوده و هر روز نیز بیشتر می شود. البته دوربین های دیجیتال نیز ابزارهای مناسبی برای گرفتن پرتره هستند.

در این مطلب عکاسی نگاه دقیقی بر عکس های پرتره کم نور (Low Key) و نحوه ثبت آن ها، هم با نور طبیعی و هم در استودیو، خواهیم داشت. ابتدا با معنی «کم نور یا Low Key» آغاز خواهیم کرد و سپس به آموزش نورپردازی عکاسی پرتره کم نور خواهیم پرداخت.
کم نور (Low Key) به چه معناست؟
عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
در دنیایی که عکس های شارپ، تمیز و با نور زیاد (High Key) غالب هستند، دیدن بازگشت به پرتره های کم نور (Low Key) عالی است. در مقایسه با تصاویر پر نور، که در آن اکثر تُن ها بالای (روشن تر از) ۵۰% خاکستری هستند، پرتره کم نور تن هایی دارد که عمدتا زیر (تاریک تر از) ۵۰% هستند.

شما دارید یک احساس سبُک و با روح را با یک ظاهر دراماتیک و مبهم تر جایگزین می کنید. با نگاه کردن به هیستوگرام خود می بینید که اکثر اطلاعات در سمت چپ نمودار جمع شده است. اینطور نیست که بگوییم شما دارید سوژه را ناکافی نوردهی می کنید تا به این ظاهر برسید. شما هنوز هم باید نوردهی را بر روی چهره اصلاح کنید. بسیاری از فیلم های اکشن یا هیجان انگیز پوسترهایی با یک حس نور کم دارند. به درام فکر کنید، آن وقت متوجه خواهید شد یک پرتره کم نور چطور به نظر خواهد رسید.

پس زمینه و نورپردازی

پس زمینه باید تاریک باشد، معمولا «خاکستری تیره» یا «سیاه»، و لباس سوژه تیره تر انتخاب شود. لازم نیست آنها صرفا سیاه باشند.

شما باید روشنایی خود را تنظیم کنید تا درام ایجاد کنید. از فیلم های ژانر نوآر الهام بگیرید. البته نیازی نیست عکس ها سیاه و سفید باشند. با این حال، ممکن است متوجه شوید که عدم وجود رنگ در تصاویر کم نور می تواند خودش به ایجاد این ظاهر کمک کند. علاوه بر انتخاب لباس های تیره، از لباس هایی که دارای الگو هستند اجتناب کنید، چون این کار توجه بیننده را از چهره دور می کند.

نورپردازی یک پرتره کم نور

نیازی نیست از نورپردازی مصنوعی برای به دست آوردن یک پرتره کم نور (Low Key) استفاده کنید. می توانید از نور طبیعی که از یک پنجره می تابد نیز استفاده نمایید. برای به دست آوردن کنترل، شما باید پرده ها را پایین بکشید و تنها یک شکاف باریک نور باقی بگذارید. سپس، با خاموش کردن چراغ های اتاق، سوژه خود را در نور قرار دهید و نوردهی را بر اساس صورت او انجام دهید.

برای به دست آوردن یک پرتره کم نور با نورپردازی طبیعی، بقیه اتاق باید تاریک باشد. اگر در اتاقی هستید که در دو طرف یک گوشه آن پنجره وجود دارد، حتی می توانید این ترفند را انجام دهید که در آن پنجره دوم به عنوان یک نور پس زمینه عمل کند. تنها کافی است شکاف پرده ها را باریک کنید تا نور را برای این افکت کنترل کنید (عکس زیر را ببینید).

شما می توانید نورپردازی را در استودیو نیز انجام دهید. در ادامه این آموزش عکاسی با ما همراه شوید تا در مورد کنترل نور بیشتر صحبت کنیم.

شما به یک چیدمان نورپردازی نیاز دارید که زیبا و در عین حال قابل کنترل باشد. یک سافت باکس مستطیلی باریک (استریپ باکس – Stripbox) به شما اجازه می دهد تا نور را بیشتر کنترل کنید، همانطور که یک بیوتی دیش این کار را می کند. اگر شما هیچ کدام از اینها را ندارید، می توانید چیزهایی به همان سافت باکسی که دارید اضافه کنید تا یک نور نواری ایجاد کنید. اگر یک گرید (grid) داشته باشید، حتی بهتر است. هدف ما در این مرحله محدود ساختن نور و جلوگیری از پخش آن برای کنترل بیشتر است، پس می توانید این کار را با هر چیزی که در اختیار دارید انجام دهید. حتی می توانید نور خود را با استفاده از یک صفحه سیاه مسدود کنید تا به پس زمینه نتابد.

عکاسی: چیزهایی که نور را مسدود می کنند، فلگ (flag) یا گوبو (gobo)نامیده می شوند. برای آشنایی بیشتر، مطلب «آموزش کنترل نورپردازی در عکاسی با استفاده از مسدود کننده های نور» را مطالعه نمایید.
ایجاد یک پرتره کم نور از ابتدا

برای نمونه های اینجا، من از یک Elinchrom BRX500 با یک بیوتی دیش سفید ۴۴ سانتیمتری و یک رفلکتور سفید استفاده کردم. همانطور که اشاره کردم، نیازی نیست دقیقا همین لوازم را داشته باشید تا بتوانید این عکس ها را بگیرید. تجهیزات عکاسی تنها بخش کوچکی از معادله است، استفاده از آن ها است که مهم می باشد.
تاریک تر کردن پس زمینه

در این عکس اول، شما مدل را در مقابل دیوار خواهید دید، که با یک چیدمان نورپردازی پروانه ای از او عکس گرفته شده است. با وجود این که تن ها تیره هستند، خود تصویر برای یک پرتره کم نور بیش از حد روشن است.

نزدیک به دیوار خاکستری

با دور کردن مدل و نور به طور مساوی از دیوار، متوجه خواهید شد که نور بر روی سوژه یکسان باقی می ماند، اما پس زمینه تاریک تر می شود.

دور کردن مدل از دیوار به این معنی است که نور کم شده و پس زمینه تاریک تر می شود.
نور را به کنار جابجا کنید

اگر نور را به کنار، به یک موقعیت نورپردازی کوتاه جابجا کنید، خواهید دید که پس زمینه حتی بیشتر تاریک می شود، و درام عکس افزایش می یابد. هرچند، هنوز هم داریم به پس زمینه خود نور می تابانیم.

جابجا کردن نور به کنار به این معنی است که نور کمتری بر روی پس زمینه می تابد، و آن را حتی تاریک تر می کند.

یک گرید به نور اضافه کنید

با اضافه کردن یک زنبوری یا گرید (grid) به منبع نور، می توانید نور را حتی بیشتر کنترل کنید. گرید، نور را به هر چیزی که تنها در مقابل نور است محدود می کند، و آن را به اطراف بازتاب نکرده و به کناره ها پخش نمی کند.

با یک گرید (grid) اضافه شده به نور

گرید (grid) یا صفحه مشبک، اضافه شده به منبع نور
به موها نور اضافه کنید

اکنون خواهید دید که موها کم کم با پس زمینه ترکیب می شود. گاهی اوقات این می تواند یک افکت عالی باشد، اما اگر می خواهید موها و پس زمینه از هم جدا باشند، باید به نحوی به آن نور پُر کننده یا تکمیلی (fill light) اضافه کنید.

شما می توانید یک رفلکتور انتخاب کنید، اما یک نور ثانویه کنترل بیشتری به شما می دهد. من یک نور مجهز به استریپ باکس به طرف دیگر سوژه در جهت مخالف با نور اصلی اضافه کرده ام. مطمئن شوید که نور به لنز شما برخورد نکند تا از ایجاد نور خیره کننده یا فلیر (flare) جلوگیری کنید. در صورت لزوم از یک زنبوری یا صفحه سیاه (فلگ) برای مسدود کردن آن استفاده کنید.

نور ثانویه اضافه شده برای موهای سوژه

موقعیت نور با نور اصلی (با یک زنبوری) و نور موها (آن هم با یک زنبوری) در جهت مخالف و پشت سوژه
تمرین کنید!

این مثال ها باید شما را به سمت ایجاد پرتره کم نور خودتان هدایت کنند. ترفند، کنترل کردن نور است به طوری که محیط اطراف را تاریک کنید. اگر هیچ نوری ندارید، ترفند پرده و نور طبیعی پنجره را امتحان کنید. حتی می توانید برای به دست آوردن کنترل بیشتر، از این ترفند با یک فلاش اکسترنال، با قرار دادن فلاش بیرون از پنجره به جای نور طبیعی، استفاده کنید.

قطعا گرفتن تصاویر پرتره نیازمند آموزش های لازم است.

نویسنده: شان مک کورمک (Sean McCormack)

منبع:

عکاسی

عکاسی حرفه دشواری محسوب می شود که باید پیش از آغاز به کار آن آموزش هایی دید و سپس درباره این حرفه اطلاعاتی کسب کرد زیرا نکاتی وجود داشته که اگر توجهی صورت نگیرد قطعا نمی توان جالب توجه باشد.

عکاسان بی شک به شدت در معرض خطر کمر درد قرار دارند، هم به خاطر حمل دوربین یا کیف های سنگین بر گردن یا شانه خود و هم به خاطر صرف مدت زمان طولانی پشت کامپیوتر برای ویرایش تصاویر. از این رو این مطلب عکاسی را به نکاتی برای سلامتی عکاسان و جلوگیری از مشکلات کمر اختصاص داده ایم.

عکاسان بی شک به شدت در معرض خطر کمر درد قرار دارند، هم به خاطر حمل دوربین یا کیف های سنگین بر گردن یا شانه خود و هم به خاطر صرف مدت زمان طولانی پشت کامپیوتر برای ویرایش تصاویر. از این رو این مطلب عکاسی را به نکاتی ویژه عکاسان جهت جلوگیری از مشکلات کمر اختصاص داده ایم.

مطالعات نشان می دهد که زمانی، حدود ۸۰% از جمعیت جهان به نوعی مشکلات یا درد کمر را تجربه می کنند. این یا به دلیل مشکلات عصبی و عضلانی، بیماری دژنراتیو دیسک، آرتریت یا نوعی تروماست. سن، آمادگی جسمانی ضعیف و داشتن اضافه وزن ممکن است برخی از دلایل کمر درد را توضیح دهد، اما علت اصلی آن بدون شک طرز ایستادن یا قرار گرفتن بد است.

عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد
بسیاری از شغل ها نیازمند تلاش های فیزیکی مانند بلند کردن، هل دادن، یا کشیدن در حین چرخاندن ستون فقرات هستند، اما تمام روز نشستن پشت یک میز نیز ممکن است به همان اندازه بد باشد، چون یک وضعیت ایستا و ثابت، فشار را در کمر افزایش می دهد.

عکس از نیک هاسکینس (Nick Haskins)

عکاسان بی شک به شدت در معرض خطر کمر درد قرار دارند، هم به خاطر حمل دوربین یا کیف های سنگین بر گردن یا شانه خود و هم به خاطر صرف مدت زمان طولانی پشت کامپیوتر برای ویرایش تصاویر. تمام عکاسانی که من می شناسم همیشه از این که بعد از یک جلسه عکاسی طولانی یا چندین ساعت ویرایش عکس ها چقدر بد کمر درد می گیرند، شکایت می کنند.

برای چندین سال من جزء آن دسته عکاسانی بودم که کمر درد دائمی داشتم. من همیشه سعی می کردم با داروی ضد درد یا مراجعه به یک فیزیوتراپ آن را تسکین دهم تا این که یک روز وقتی از خواب بیدار شدم بازوی چپم کاملا بی حس شده بود. دکتر به من گفت که دو دیسک فتق واقعا بد در ناحیه گردن دارم و باید برای درمان آن عمل جراحی انجام دهم.

این عمل جراحی آسان نبود؛ بهبود آن طولانی و دردناک بود و باعث شد متوجه شوم که اگر توجه بیشتری به وضعیت ایستادنم می کردم، می توانستم از رسیدن به این نقطه جلوگیری کنم. بنابراین در اینجا به چند نکته که در طول این مسیر یاد گرفتم اشاره می کنم که می تواند به شما کمک کند در حین انجام کار عکاسی خود بیشتر از کمر خود مراقبت کنید، تا از آنچه برای من پیش آمد جلوگیری کنید.

عکاسی: لطفا قبل از ایجاد هر گونه تغییر با دکتر خود مشورت کنید یا از یک متخصص اطلاعات به دست آورید. نکات این مطلب تنها تجربه شخصی نویسنده می باشند.

۱
کیف سر شانه خود را با یک کوله پشتی عوض کنید

کیف سر شانه یک سبک امضا برای اکثر عکاسان خبری است، و زمانی که شما نیاز دارید در حین حرکت به تجهیزات خود دسترسی داشته باشید، واقعا کاربردی است. اما دشمن بزرگ وضعیت ایستادن و قرار گرفتن شما نیز هست، چون تمام وزن را بر روی یکی از شانه های شما می اندازد و ستون فقرات شما را خمیده و نامتعادل می کند.

کوله پشتی وزن را به طور مساوی بر روی هر دو شانه پخش می کند، که راه حل بسیار بهتری برای حمل تجهیزات شماست. چرخ دستی های غلتان گزینه حتی بهتری هستند، اما اگر لازم باشد سریع حرکت کنید و زمین صاف نباشد، چندان کاربردی نیستند.

۲
بند گردنی دوربین خود را با یک بند شانه ای عوض کنید

واضح است که آویزان بودن یک دوربین و لنز سنگین از گردنتان با یک بند ایده واقعا بدی است، که باعث وارد شدن فشار زیاد بر روی گردن شما شده، و به ایجاد مشکلاتی هم در دیسک های ستون فقرات و هم در مفاصل گردن منجر می شود. آویزان کردن بند از شانه و در میان نیم تنه (بند های شانه ای یا sling strap)، تاثیر وزن دوربین را به حداقل می رساند. این کار جابجا شدن و رسیدن به دوربین را برای شما راحت تر کرده، و تاثیر آن را بر روی گردن شما کاهش می دهد.

۳
یک صندلی اداری خوب بگیرید

اگر مدت زمات طولانی را صرف کار با کامپیوتر می کنید، یک صندلی اداری خوب گاهی اوقات چیزی است که شما باید بر روی آن سرمایه گذاری کنید. واقعا مهم است که صندلی شما قابل تنظیم باشد، و بتوان آن را با اندازه شما، و وضعیتتان در رابطه با میز و کامپیوتری که بر روی آن کار می کنید، تنظیم کرد.

زاویه مطلوب بین پاها و پشت شما حدود ۱۲۵ درجه است.

همچنین از خریدن صندلی هایی که نمی توان چرخ های آنها را قفل کرد خودداری کنید، چون آنها به جلو و عقب حرکت می کنند و شما را در وضعیت بدی در حالت نشسته قرار می دهند. همچنین، صندلی هایی که دسته برای بازو دارند نخرید، چون ممکن است باعث ایجاد فشار بر تاندون های آرنج شوند که به التهاب تاندون ها و آسیب عصب اولنار منجر می شود.

۴
موقعیت کامپیوتر را با بدن خود تطبیق دهید

تقریبا همه از کامپیوتر خود در بدترین وضعیت ممکن استفاده می کنند، چون آنها اغلب اوقات خیلی پایین قرار داده می شوند، به خصوص اگر لپ تاپ باشد.

قوز کردن و به پایین نگاه کردن برای مدت طولانی باعث ایجاد فشار واقعا بدی بر ستون فقرات و عضلات گردن می شود. این امر می تواند به سفتی گردن، سردرد، و در دراز مدت به مشکلات ستون فقرات منجر شود. کار درستی که باید انجام دهید این است که مانیتور کامپیوتر خود را در موقعیتی قرار دهید که بتوانید مستقیما رو به جلو نگاه کنید، بدون این که مجبور شوید گردن خود را خم کنید.

۵
از یک قلم و تبلت به جای ماوس استفاده کنید

ماوس یک قطعه سخت افزاری اساسی برای کارهای کامپیوتری اکثر افراد است، اما در عین حال، ابزاری با ارگونومی بد است. ماوس دست شما را در یک وضعیت غیر طبیعی قرار می دهد، که در دراز مدت به مشکلات دست، مچ، شانه و بازو مانند التهاب تاندون ها و ورم مفاصل منجر می شود.

استفاده از یک قلم و تبلت، علاوه بر این که کنترل بسیار بهتری بر عملکرد طراحی در نرم افزار ویرایش عکس به شما می دهد، یک وضعیت دست بسیار طبیعی تر را نیز میسر می سازد، که از مشکلات سلامتی جلوگیری می کند.

۶
به طور منظم استراحت کنید و بدن خود را بکشید

یک اشتباه رایج که همه ما مرتکب می شویم این است که برای مدت زمان طولانی در یک وضعیت ثابت باقی می مانیم، چه در هنگام عکاسی باشد، چه رانندگی، نشستن پشت میز، یا تنها استراحت کردن بر روی نیمکت.

ضروری است که در فعالیت های روزانه خود استراحت و کشش های کوتاه داشته باشید، که اجازه می دهد فیبر های عضلانی شما حرکت کنند و از گرفتگی و انقباض آنها جلوگیری می کند.

۷
خونتان را به جریان بیاندازید

گردش خون ضعیف نقطه شروعی برای بسیاری از مشکلات سلامت واقعا جدی است. مسلما، همه ما می خواهیم یک زندگی سالم تر داشته باشیم، بهتر بخوریم، و بیشتر تمرین کنیم، اما واقعیت این است که این کار به وقت زیادی نیاز دارد.

یک راه عالی برای دستیابی به این هدف این است که فعالیت های منظم خود را به تمرینات کوچک تبدیل کنید.

کارهای ساده ای مانند استفاده از پله به جای آسانسور، یا تبدیل پیاده روی در خیابان به سمت کافی شاپ به یک پیاده روی قدرتی، تنها با اضافه کردن حرکت بیشتر به بازوهایتان در حین راه رفتن، می تواند تفاوت زیادی در وضعیت جسمی کلی شما ایجاد کند.

۸
همیشه اجسام را با قدرت زانو بلند کنید، نه با کمرتان

شدیدترین صدمات کمر از تروما یا بلند کردن اجسام سنگین وزن ناشی می شوند. تلاش برای بلند کردن چیزی سنگین از سطح زمین، با استفاده از کمر، عامل ایجاد فاجعه ای مانند دیسک کمر است.

کاری که باید در این مواقع انجام دهید این است که همیشه کمر خود را راست نگه دارید و از زانوهای خود به عنوان یک اهرم برای بلند کردن وزن استفاده کنید. ماهیچه های پاهای شما بسیار قوی تر از کمرتان هستند، به من اعتماد کنید.

۹
وضعیت خوابیدن خود را تنظیم کنید

ما تقریبا یک سوم از عمر خود را در خواب می گذرانیم، بنابراین اگر در مورد وضعیت خود در طول روز نگران هستیم، باید در مورد وضعیتمان در حین خواب نیز نگران باشیم.

اکثر افراد سخت کوشی که من می شناسم وقتی به رختخواب می روند آنقدر خسته اند که تنها دراز می کشند، چشم هایشان را می بندند و بلافاصله به خواب می روند. آنها اغلب اوقات در وضعیت های واقعا بدی می خوابند و بیشتر شب را به کُشتی گرفتن با بالش یا فرو رفتن در تشک های واقعا بد می گذرانند.

بهترین وضعیت خوابیدن یک بحث واقعا جنجالی است، چون یک مسئله شخصی است که به شکل بدن، وزن، مشکلات تنفسی و غیره بستگی دارد.

ما در خواب زیاد جابجا می شویم (تکان می خوریم)، اما شما چه اکثر اوقات به پشت می خوابید، چه به پهلو و چه بر روی شکم همیشه سعی کنید تشک و بالشی داشته باشید که ستون فقرات شما را تا حد ممکن راست نگه دارد. در این صورت خیلی بهتر استراحت خواهید کرد و بسیار سرحال تر از خواب بیدار خواهید شد.

۱۰
به درستی به بدن خود آب رسانی کنید

بدن ما از ۹۰% آب تشکیل شده است، اما با این حال ما معمولا فراموش می کنیم که برای زنده ماندن چقدر به آب نوشیدن نیاز داریم.

اگر شما فرد پرمشغله ای هستید، رسیدن به مصرف آب بهینه ۲ لیتر در هر روز آسان نیست. اما اگر سعی کنید همیشه یک بطری آب با خود به همراه داشته باشید و در طول روز به طور منظم بنوشید، متوجه خواهید شد که اندام های داخلی شما خیلی بهتر عمل خواهند کرد، پوست شما جوان تر به نظر خواهد رسید و مفاصل و استخوان های شما خیلی زود پیر و فرسوده نخواهند شد.

عکاسی: جهت کسب اطلاعات بیشتر، شامل حالت ایستادن صحیح برای عکاسی و تصاویر راهنما جهت تمرین های ورزشی، مطلب «اصول و تمرین‌های ارگونومیک برای عکاسان» را مطالعه نمایید.
ن
نتیجه گیری

خب، این یک لیست کوچک از نکات ساده ای بود که ممکن است تغییر قابل توجهی در زندگی شما ایجاد کند.

این نکات ممکن است برای بسیاری از افراد بدیهی به نظر برسد، اما واقعیت این است که همه ما آنقدر درگیر کار و زندگی روزمره خود هستیم که به نظر می رسد فراموش می کنیم مراقب خودمان باشیم و تنها زمانی می فهمیم که خیلی دیر شده است.

اگر به نکات فوق توجه کرده باشید قطعا می توانید خود را از مشکلات دور سازید.

نویسنده: ایوو گیماریس (Ivo Guimaraes)

منبع:

عکاسی

همانطور که می دانید پرتره این روزها طرفداران بسیاری پیدا کرده و افراد زیادی هستند که با استفاده از گوشی هوشمند و برخی دیگر به گرفتن پرتره می پردازند. البته با دوربین دیجیتال نیز این امر محقق می شود.

عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

اسم من نیک فنچر (Nick Fancher) هست، یک عکاس تبلیغاتی و پرتره مقیم اوهایو. تخصص من در نورپردازی است – به ویژه استفاده از فلاش کوچک در مکان های غیر متداول. هدف من این هست که به شما نشان دهم اغلب می توانید بدون یک استودیو عکاسی مرسوم عکس های دارای کیفیت بالا خلق کنید، آن هم با تجهیزات ساده و مقرون به صرفه. فقط لازم است یاد بگیرید که چطور از محیط خود بیشترین استفاده را ببرید. در این مطلب عکاسی شاهد برخی از عکس های من به همراه پشت صحنه و توضیح چیدمان نورپردازی آن ها خواهید بود.

فلاش ندارید؟ یک گاراژ پیدا کنید و به نور طبیعی شکل دهید. این پرتره دراماتیک با قرار دادن سوژه ام مقابل یک V-Flat (دو صفحه مسطح به هم چسبیده شده به شکل V) عکاسی شد. برای کنترل کردن نور می توانید سوژه خود را در جا های مختلفی از گاراژ قرار دهید.

برای اینکه یک فلاش کوچک را بزرگ تر و نرم تر کنید، آن را به یک دیوار نزدیک بتابانید.

برای ساخت یک نور حلقه ای با نور طبیعی، میان رفلکتور خود یک سوراخ ایجاد کنید. نگران نباشید، مواد استفاده شده محکم هستند و سوراخ گسترش نخواهد یافت. این هک عکاسی بسیار ارزان است و حتی به پایه یا دستیار نیاز نخواهید داشت.

اگر فضا کم است و نور نرمی می خواهید، نور را پشت یا کنار سوژه قرار داده و آن را به سمت دیوار مقابل مُدل هدف بگیرید. حالا یک منبع نور بزرگ و نرم در اختیار دارید.

این عکس با ژل های رنگی وصل شده به فلاش هایم، و قرار دادن مدل روی میز برای داشتن یک پرتره تمیز تمام قد گرفته شده است.

من برای این عکس، از دو تخته سیاه یک v-flat ساختم و فلاش هایم را به سمت یک تخته سفید و یک دیوار قرمز تاباندم.

اگر دوست دارید به عکس هایتان المان های طبیعی اضافه کنید، یک v-flat سفید یا سیاه رنگ را به مکانی در فضای باز ببرید، سوژه را مقابل آن قرار داده و از میان گیاهان عکاسی کنید.

با تمام این تفاسیر می توان بدون سختی استودیو حرفه ای داشت.

منبع:

عکاسی

 اساسا بر این باورم که هیچ قاعده ثابت و پایداری در تولید اثر هنری وجود ندارد و این خلاقیت هنرمند است که باعث رشد و تکاپوی رسانه هنری می شود. ولی بلحاظ انتقال تجربه ام در عکاسی از مراسم محرم، در این مطلب مجموعه نکاتی را آماده کرده ام که امیدوارم برای شروع عکاسی از مراسم محرم به شما عزیزان کمک کنند.

عکاسی کودک در آتلیه کودک

توجه: مشخصات نوردهی (Exif) در هر یک از عکس ها موجود می باشد. در صورت تمایل به مشاهده، پس از ذخیره کردن عکس به بخش مشخصات (Properties) عکس مراجعه نمایید.
۱
در مورد محل عکاسی تحقیق کنید
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

برای عکاسی از محرم برنامه ریزی کنید. انتخاب لوکشین (محل عکاسی) باب میل و همچنین تحقیق اولیه در مورد این مکان، در روز عکاسی به شما کمک خواهد کرد.
۲
حواشی مراسم را فراموش نکنید
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

سوژه های عکاسی در مراسم محرم همیشه در دل مراسم اصلی نیستند. گاهی اوقات در حواشی مراسم، می توان سوژه هایی یافت، که هم معرف مراسم بوده و هم به عکس زیبا و موفقی منجر شوند.
۳
نماد ها
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

نمادهای مراسم از اهمیت خاصی در ارایه مفاهیم بصری دارند.
۴
تیز بین باشید
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

تیز بین باشید و از سایه های موجود و سایر عناصر صحنه به بهترین شکل استفاده کنید.
۵
فرم بصری
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

فرم بصری همیشه بر محتوای بصری قالب است. برای این منظور گاهی با ارایه یک سیلوئت (ضد نور) می توانید به نتیجه مطلوب برسید.
۶
چهره افراد
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

چهره افراد حاضر در مراسم اغلب می تواند معرف جذابیت و شکل مراسم باشد، پس بعضی وقتها در محرم پرتره نگاری کنید.
۷
مخاطبین جهانی
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

افراد در مراسم به طبع میل، آداب و رسوم خود رفتار متفاوتی انجام می دهند که شما می توانید با ثبت چنین عکس هایی، هویت و مرام مراسم را در گستره بازتری برای مخاطبین جهانی به تصویر بکشید.
۸
استفاده به موقع از فلاش
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

تکنیک های عکاسی را در زمان و مکان مناسب انجام دهید. بعضی وقت ها استفاده بجا از فلاش، می تواند به ثبت تصویری بکر از نوع و نمادهای مراسم منجر شود.
۹
عکاسی از مراسم فرعی
[نکات عکاسی از مراسم محرم]

هر مراسمی، مانند مراسم عزاداری محرم، دارای مراسمات فرعی ای همچون توزیع نذورات و … است. پس از اصل مراسم فاصله بگیرید و از مراسم فرعی نیز عکاسی کنید.
ن
نتیجه گیری

همانطور که در در بالا ذکر شد هیچ قاعده ثابتی برای عکاسی از مراسم محرم وجود ندارد، ولی تجربه شخصی من می گوید که به دلیل تحرک عناصر انسانی، استفاده از سرعت شاتر بالا پیشنهاد می گردد و بخاطر حضور نمادهای رنگی، سعی کنید در تجربه های اول بصورت رنگی عکاسی کنید تا شناخت و آموزش لازم در عکاسی رنگی را کسب نمایید.

در آخر توصیه می کنم که در عکاسی مراسم محرم از لنز واید استفاده نکنید. چون اعوجاج لنز واید ما را از واقعیت تصویری دور می کند.

منبع:

لنزک

 به طور کلی، یکی از بهترین چیزها در مورد عکاسی شبانه، سخاوتمند بودن آن است. به این معنی که شما به طور کلی به شرایط آب و هوایی خاصی برای ایجاد تصاویر واقعا خوب نیاز ندارید. شب و نورهای شهری تمام چیزی که برای کار کردن نیاز دارید را به شما می دهند. هنگامی که هوا تاریک است، نور تغییر نمی کند، بنابراین نیازی نیست که به ذنبال نور باشید. تقریبا هر شب می توانید این کار را انجام دهید.

اما اگر سعی دارید از آسمان شب عکس بگیرید، قضیه کاملا فرق می کند. واقعیت این است که عکاسی از آسمان شب بسیار دقیق و دشوار است. اگر قصد دارید این نوع عکاسی را دنبال کنید، برای فرصت های بسیار محدود آماده باشید. همچنین باید برای شکست نیز آماده باشید.
[عکاسی از آسمان شب]

شکست هیچ وقت جالب نیست، اما در عکاسی از آسمان شب این مسئله بیشتر به چشم می آید. شما باید به مناطق دور افتاده بروید، بنابراین اغلب باید برای عکس گرفتن مدت طولانی رانندگی کنید. همچنین باید از زمان خواب باارزش خود بزنید. بنابراین بیایید سعی کنیم از برخی از این شکست ها اجتناب کنیم. از این رو، در این آموزش عکاسی شش مورد از بزرگترین مشکلاتی که انتظار می رود به آن دچار شوید و نحوه مقابله با آنها را با شما به اشتراک می گذارم.
۱
ماه

هیچ چیزی به اندازه ماه فرصت های شما برای عکاسی از آسمان شب را نابود نخواهد کرد. این ممکن است باعث تعجب شما شود، اما واقعیت دارد. چرا اینطور است؟ چون نوری که حتی از یک چهارم ماه می تابد بیش از ۱۰۰ برابر قدرتمندتر از نور ستارگان است. بنابراین صحنه را روشن و بی روح می کند.

وجود ماه در آسمان مزایای خودش را دارد. مثلا می تواند پیش زمینه شما را روشن کند. اما در مورد عکاسی از ستارگان، یک قاتل است.

به علاوه، ماه اغلب شب ها در آسمان است. صادقانه بگویم، من هیچ وقت یک جلسه عکاسی از آسمان شب را بیش از ۵-۴ روز قبل و بعد از ماه نو برنامه ریزی نمی کنم. گرفتن هر عکسی نزدیک ماه کامل غیر قابل تصور است. این مسئله حدود ۷۰% از طول سال را برای عکاسی از آسمان شب نامناسب می کند. به این ترتیب، این محدودیت بزرگی است.
[عکاسی از آسمان شب]

تصویر پانوراما از کمپینگ عکاسی از آسمان شب

بنابراین چگونه باید از مشکل ماه اجتناب کنید؟ دو راه وجود دارد، و در هر دوی آنها، شما به چیزی بیش از یک وب سایت به نام TimeAndDate.com نیاز ندارید. این وب سایت اول از همه فاز ماه را به شما می گوید. به این ترتیب می توانید زمان عکاسی از آسمان شب را در زمان ماه نو یا نزدیک به آن برنامه ریزی کنید.

اگر با ماه و فازهای آن اصلا آشنایی ندارید، ماه نو زمانی است که هیچ ماهی در آسمان شب وجود ندارد. از زمان ماه نو، ماه کم کم به یک هلال باریک، به یک چهارم، و سپس چند هفته بعد به یک ماه کامل تبدیل می شود (و پس از آن این روند برعکس می شود). شب های نزدیک ماه نو بسیار مهم هستند، چون نه تنها روشنایی حاصل از ماه کم است، بلکه در طول یک فاز ماه نو، ماه اصلا در آسمان شب نخواهد بود.

در زمان فاز ماه نو ماه در طول روز، و در زمان ماه کامل در طول شب در میان آسمان حرکت می کند. هرچه به زمان ماه نو نزدیکتر شوید، ماه زمان کمتری را در طول شب در آسمان خواهد بود.

این امر ما را به راه دوم برای اجتناب از ماه می رساند، که یادداشت برداری از زمان های طلوع و غروب ماه است. باز هم، می توانید این زمان ها را از طریق سایت TimeAndDate.com به دست آورید. مطمئن شوید که این کار با شرایط دیگری که برای موفقیت نیاز دارید همراستا باشد (به عنوان مثال: زمان تاریکی کامل، شرایط آب و هوا، حرکت ستارگان و غیره)، که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.
[عکاسی از آسمان شب]
۲
آلودگی نوری

ممکن است این عنوان را بخوانید و بگویید «آه». خودتان می دانستید که باید در یک مکان تاریک باشید تا بتوانید در عکاسی از آسمان شب موفق شوید. اما ممکن است از فهمیدن این که آن مکان چقدر باید تاریک باشد شگفت زده شوید. شما نمی توانید فقط به مدت نیم ساعت بیرون از شهر رانندگی کنید و انتظار داشته باشید که آنقدر هوا تاریک باشد که بتوانید یک عکس عالی از آسمان شب یا کهکشان راه شیری بگیرید.

کاری که باید انجام دهید این است که از سایت Dark Site Finder کمک بگیرید. این بهترین منبعی است که من برای اجتناب از آلودگی نوری پیدا کرده ام. این در واقع نقشه گوگل با پوششی از رنگ های مختلف است که به شما می گوید یک مکان خاص چقدر آلودگی خواهد داشت. هرچه رنگ آن تیره تر باشد بهتر است (یعنی آلودگی نوری کمتری دارد).
[عکاسی از آسمان شب]

چقدر لازم است هوا تاریک باشد؟ خیلی تاریک. نگاهی به این تصویر بیاندازید:
[عکاسی از آسمان شب]

این عکس در یک منطقه آبی رنگ بر روی سایت Dark Site Finder گرفته شده است، که پنجمین منطقه تاریک از بین ۱۵ سطح مختلف است. آلودگی نوری که در گوشه سمت چپ تصویر می بینید از یک شهر بزرگ نبود، بلکه از یک شهر کوچک بود که بر روی نقشه به رنگ سبز نشان داده شده است، که حدود ۱۵-۱۰ مایل با آنجا فاصله داشت.

آلودگی نوری چیزی نیست که شما هنگام عکاسی بتوانید آن را ببینید – همه چیز برای من که آنجا ایستاده بودم کاملا تاریک به نظر می رسید. اما در عکس به وضوح مشخص است. مطمئن شوید که هوا در جایی که قصد دارید در آن عکس بگیرید بسیار تاریک باشد.
عکاسی کودک در آتلیه کودک
حرکت ستارگان

اگر با عکاسی از آسمان شب آشنا نباشید، ممکن است فکر کنید که می توانید شاتر را به مدت یک یا دو دقیقه باز بگذارید تا به اندازه کافی نور وارد دوربین شود تا یک نوردهی مناسب به دست آورید. اما نمی توانید این کار را انجام دهید، چون ستاره ها در حال حرکت هستند. و آنها خیلی سریع تر از آنچه ممکن است فکر کنید حرکت می کنند. (بله، می دانم این در واقع به دلیل چرخش زمین است – من خنگ نیستم – اما اینطور به نظر می رسد که ستاره ها در حال حرکت هستند!)

اگر با یک نوردهی طولانی از آسمان شب عکس بگیرید، ستاره ها در زمان باز بودن شاتر حرکت می کنند، و به صورت رده های نور کوچک نشان داده خواهند شد. این به نظر جذاب نیست و فقط باعث می شود که ستاره ها تار به نظر برسند. البته، شما می توانید این کار را انجام دهید و رده های نوری ایجاد کنید که در کل کادر قرار دارند، اما این یک داستان کاملا متفاوت است. چیزی که شما در اینجا به دنبالش هستید تصاویر واضح و شارپ از ستارگان در آسمان شب است.

از چه سرعت شاتری می توانید استفاده کنید؟ در تمام لنزها به جز لنزهای فوق العاده واید، نباید از سرعت شاتر طولانی تر از ۱۵ ثانیه استفاده کنید. حتی در لنزهای فوق العاده واید هم نباید سرعت شاتر بیش از ۳۰ ثانیه باشد. همچنین می توانید از چیزی به نام قانون ۵۰۰ برای تعیین طولانی ترین سرعت شاتر قابل استفاده کمک بگیرید. این قانون می گوید که حداکثر طول شاتر باید ۵۰۰ تقسیم بر فاصله کانونی شما باشد (به عنوان مثال، با یک لنز ۲۴mm این مقدار ۲۴/۵۰۰ یا ۲۰٫۸ ثانیه می باشد).

به همین دلیل، شما باید از بازترین زاویه، و سریع ترین لنز برای عکاسی از آسمان استفاده کنید.

لنزک: منظور از لنز سریع (fast lens) لنزی است که گشودگی دیافراگم یا حداکثر دیافراگم بالایی داشته باشد (دیافراگم آن خیلی باز شود – مثل f/1.2) که نتیجه آن ورود نور بیشتر و امکان انتخاب سرعت شاتر سریع تر است. از این رو به این لنز ها، لنز های سریع گفته می شود.
[عکاسی از آسمان شب]
۴
نداشتن المان پیش زمینه

یک عکس از آسمان پر ستاره یا کهکشان راه شیری پس زمینه زیبایی برای تصویر شما فراهم می کند. این به نوعی مثل داشتن یک غروب آفتاب زیباست. داشتن آن عالی است، اما به تنهایی کافی نیست. شما به یک المان پیش زمینه نیز نیاز دارید.

اگر شما راهی عکاسی از آسمان شب شوید بدون این که هیچ ایده واقعی از جایی که می روید داشته باشید، احتمالا دچار مشکل خواهید شد. در نهایت یک پیش زمینه غیر جذاب، و در نتیجه یک عکس غیر جذاب خواهید داشت. نیمه شب زمان بررسی و تلاش برای پیدا کردن چیزی نیست. به یاد داشته باشید که جایی که می روید بسیار تاریک خواهد بود. تاریکی کامل، بدون ماه، در مکانی که هیچ آلودگی نوری ندارد. شما نمی توانید هیچ چیزی را ببینید تا بتوانید یک پیش زمینه پیدا کنید.

برای حل این مشکل، باید از قبل آن منطقه را بررسی کنید. گاهی اوقات می توان به صورت فیزیکی به آنجا رفت، اما اغلب این کار امکان پذیر نیست. اگر برایتان مقدور نیست که از قبل به آنجا بروید، می توانید آن مکان را به صورت مجازی بررسی کنید. برای شروع کار خود از قابلیت Street View در نقشه گوگل استفاده کنید.
[عکاسی از آسمان شب]
۵
شرایط پیش بینی نشده که مانع از دیده شدن ستاره ها می شود

احتمالا می دانید که نمی توانید در یک شب ابری راهی عکاسی شوید و انتظار داشته باشید که در عکاسی از آسمان شب شانس موفقیت داشته باشید. شما به یک آسمان صاف یا شرایط نیمه ابری نیاز دارید. در مورد نحوه بررسی این مسئله هیچ رازی وجود ندارد. تعدادی اپلیکیشن مربوط به آب و هوا وجود دارد، بنابراین تنها کافی است از یکی از آنها که با آن راحت هستید استفاده کنید.

اما این پایان ماجرا نیست. من چندین بار برای عکاسی بیرون رفتم که هیچ ابری در آسمان نبود، اما همه چیز خراب شد. چیزهایی مانند ابرهای گرد و غبار، دود، و مه کار من را خراب کردند. به یاد داشته باشید که شما معمولا عکس های آسمان شب را در مکان های دور افتاده می گیرید.

معمولا محیط های بیابانی برای این کار رایج هستند، و بادهای ملایم به اندازه کافی گرد و غبار در هوا پخش می کنند که جلوی دیده شدن ستاره ها را بگیرند. اگر در یک محیط ساحلی باشید، مه دریا می تواند همین کار را انجام دهد. آتش سوزی جنگل نیز از صدها مایل دورتر می تواند بر توانایی شما برای عکس گرفتن تاثیر بگذارد.

بنابراین مطمئن شوید که نگاه دقیقی به شرایط منطقه مورد نظر خود بیاندازید. جالب نیست که چند ساعت رانندگی کنید و آن وقت حتی دوربین را از کیف بیرون نیاورید.
[عکاسی از آسمان شب]
۶
یک آسمان کسل کننده

در نهایت، هر شبی که صاف و بدون ماه باشد، مناسب نخواهد بود. اگر بدون درک درستی از این که در هنگام عکاسی کدام ستاره ها در آسمان خواهند بود بیرون بروید، ممکن است به یک آسمان کسل کننده برسید. اگر یک المان پیش زمینه به اندازه کافی قوی دارید، این مسئله ممکن است چندان مهم نباشد. اما اگر آسمان شب سوژه غالب شماست، باید واقعا خوب به نظر برسد.

برای اکثر افراد، این به معنی گنجاندن کهکشان راه شیری در عکس است؛ یعنی ثبت دسته ای از ستارگان که در میان آسمان قرار دارند. بهترین حالت این است که خوشه ای از ستارگان را در قلب آن ثبت کنید. اما کهکشان راه شیری در تمام طول سال قابل رویت نیست. تقریبا در طول ماه نوامبر (آبان) تا فوریه (بهمن) در هیچ زمانی از شب نمی توان آن را دید. حدودا از اوایل ماه مارس (اسفند)، درست قبل از طلوع آفتاب قابل مشاهده می شود. در ماه ژوئن (خرداد) تا حدود ماه آگوست (مرداد)، بیشترِ شب قابل رویت خواهد بود. از حدود ماه سپتامبر (شهریور) تنها بعد از غروب آفتاب قابل مشاهده می باشد. این مسئله صرف نظر از این که در کدام نیمکره زمین زندگی می کنید، صدق می کند.

به منظور برنامه ریزی برای گنجاندن جالب ترین ستاره ها و صور فلکی در عکس خود (و باز هم، معمولا کهکشان راه شیری)، تنها کافی است یکی از اپلیکیشن های موجود برای گوشی خود را انتخاب کنید. من از Star Walk 2 استفاده می کنم و آن را خیلی دوست دارم، اما برنامه های دیگری مانند PhotoPills نیز وجود دارند.

@
ج
جمع بندی

باز هم تکرار می کنم، عکاسی از آسمان شب بسیار دقیق و دشوار است. انجام مراحل آماده سازی نفع زیادی خواهد داشت. چون لازم است که شما به مناطق دور بروید، که به معنی یک رانندگی طولانی برای رسیدن به آنجاست. برنامه ریزی از هدر رفتن مقدار زیادی زمان و تلاش جلوگیری خواهد کرد.

اما منتظر زمان و شرایط ایده آل و بی نقص نباشید – آن شرایط هیچ وقت پیش نمی آید. برای بهترین شرایط ممکن برنامه ریزی کنید، و سپس آن را اجرا کنید. این کار می تواند به تصاویر خیره کننده ای منجر شود.

نویسنده: جیم همل (Jim Hamel)

منبع:

لنزک

عکاسی بدون ویرایش عکس و استفاده از فتوشاپ نمی تواند نتیجه جذابی را ارائه دهد و این ویرایش های تصویری بوده که برخی موارد را به شکل غیرممکن درمی آورد.
یکی از ویرایش‌هایی که اغلب در عکاسی منظره به کار گرفته می‌شود اصلاح و بهبود رنگ آسمان است. معمولاً سنسور‌ دوربین‌های مختلف بدون فیلتر‌های رنگی، قادر نیستند که آسمان روز را با غلظت رنگی بالایی به ثبت برسانند. برای حل این مشکل می‌توان یا از فیلتر‌های رنگی استفاده کرد و با در مرحله ادیت عکس با نرم‌افزارهایی مثل فتوشاپ یا لایت روم آن را اصلاح کرد. در این مطلب سعی شده است تا با ساده‌ترین روش، اصلاح رنگ آسمان در لایت‌روم توضیح داده شود. در ادامه به دو روش مختلف برای بهبود رنگ آسمان در تصاویر منظره می‌پردازیم.<>
عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
راه‌حل اول: تنظیمات HSL

احتمالاً ساده‌ترین روش برای بهبود و اصلاح رنگ استفاده از تنظیمات HSL در لایت روم است. در بخش HSL لایت‌روم پارامتر‌های مربوط به رنگ، غلظت رنگ و روشنایی رنگ را به اسلایدر‌ها تنظیم کرد. این ابزار به شما اجازه می‌دهد تا با تغییر مقادیر یک یا دو تا از پارامتر‌ها به تصویر مورد نظر خود برسید. البته باید توجه داشت که این روش زمانی جواب می‌دهد که اسمان کاملاً ابری یا خاکستری نباشد و رنگ آبی در آسمان وجود داشته باشد.

همچنین در این روش کانال مربوط به رنگ آبی به طور کامل تغییر می‌کند؛ بنابراین نه تنها غلظت رنگ آسمان بلکه هر المان آبی دیگر نیز در تصویر دستخوش تغییر می‌شود؛ بنابراین در این روش زمانی به بهترین نتیجه می‌رسیم که المان‌های آبی رنگ زیادی غیر آسمان در تصویر وجود نداشته باشد.

این تصویری است که به عنوان نمونه می‌خواهیم در ادامه آن را ادیت کنیم.

برای بهبود رنگ آسمان و افزایش کنتراست ابرها از قسمت Develop در منوی بالا سمت راست، به قسمت HSL رفته و گزینه luminance را انتخاب می‌کنیم. حالا باید اسلایدر مربوط به رنگ آبی را بسته به عکسی می‌خواهید ادیت کنید به سمت چپ بکشید. در اینجا اسلایدر را بر روی -۶۵ قرار می‌دهیم.

بعد از این تغییر نتیجه مطابق عکس زیر خواهد شد.

البته با توجه به اینکه در چه فصلی و در چه زمانی از روز از منظره عکاسی کرده‌اید، می‌توان اسلایدر مربوط به Aqua را نیز تغییر داد، ولی در اغلب موارد نیازی به تنظیم این رنگ نیست.

در گام بعدی بر روی saturation کلیک کرده و اسلایدر مربوط به رنگ آبی را به سمت راست بکشید تا غلظت رنگ آبی افزایش یابد و آسمان پررنگ‌تری را در عکس شاهد باشیم. مجدداً میزان افزایش غلظت رنگ به عکسی که گرفته‌اید بستگی دارد. در اینجا اسلایدر مربوط به غلظت رنگ آبی را بر روی ۳۵ قرار می‌دهیم.

نتیجه نهایی مطابق عکس زیر خواهد شد.

راه‌حل دوم: استفاده از Graduated Filter

Graduated Filter در لایت‌روم ابزاری است که برای ادیت و بهبود رنگ آسمان کاملاً مناسب است. هر چند که می‌توان هنگام عکاسی از فیلتر‌های تدریجی یا Gradual استفاده کرد و تصویری با کیفیت و جزئیات بالا گرفت ولی راه ساده‌تر شبیه‌سازی عملکرد این فیلتر در مرحله ادیت عکس است.

استفاده از ابزار Graduated Filter دز لایت روم زمانی بهترین نتیجه را می‌دهد که خط افق در عکس کاملاً افقی باشد. در این روش آزادی عمل بیشتری نسبت به روش قبلی داریم. به علاوه از این تکنیک می‌توان برای اصلاح رنگ منظره غروب و طلوع آفتاب نیز استفاده کرد.

این تصویری است که به عنوان نمونه می‌خواهیم در ادامه آن را ادیت کنیم.

در قسمت Develop و در همان قسمت بلایی منو بر روی آیکون مستطیل کلیک می‌کنیم. همچنین می‌توان از کلید میانبر M استفاده کرد.

حالا اولین کاری که باید انجام دهیم اعمال فیلتر Graduated بر روی عکس است. بر روی محل تقاطع آسمان و پیش‌زمینه یا همان خط افق کلیک می‌کنیم و کمی ماوس را به سمت پایین می‌کشیم و کلیک را رها می‌کنیم.

زمانی که فیلتر Graduated به تصویر اضافه می‌شود، اصلاحات و تغییرات فقط از خط فیلتر به یک سمت و به صورت تدریجی اعمال می‌شود؛ و نیمه دیگر تصویر کاملاً بدون تغییر باقی می‌ماند.

برای این که مطمئن شویم تغییرات در نیمه مورد نظر ما اعمال می‌شود می‌توان اسلایدر اکسپوژر را تا انتها کم کرد. اگر نیمه بالایی تصویر تاریک شد، بنابراین جهت فیلتر درست تعریف شده ولی اگر نیمه پایینی تصویر تاریک شد، با بردن نشانگر ماوس به اطراف مرکز خط فیلتر یک نیم‌دایره ظاهر می‌شود. با کلیک بر روی این نیم‌دایره و چرخاندن آن می‌توان جهت فیلتر را تغییر داد.

برای تنظیم دقیق خط فیلتر می‌توان بر روی دایره‌ای کوچکی که در مرکز خط قرار گرفته کلیک کرد و خط را جابه‌جا کرد.

حالا می‌توان تغییرات لازم را اعمال کرد بدون اینکه نیمه پایینی تغییر دستخوش تغییر قرار گیرد. برای این نمونه عکس پارامتر‌های زیر را بر روی مقادیر در نظر گرفته شده قرار می‌دهیم:

Contrast: 50

Highlights: -15

Clarity: 30

Saturation: 30

در مرحله بعدی می‌توان برای جذاب‌تر شدن عکس کمی رنگ مایه آن اضافه کرد. برای این کار بر مستطیل قرار گرفته روبه روی color کلیک کرده و رنگی که می‌خواهید به آسمان اضافه شود را از پنجره پیشرو انتخاب کنید.

عکس زیر نتیجه نهایی خواهد شد.

انجام روش های فوق بسیار کارساز و مفید هستند.

با تشکر از “پیکسل”

منبع:

عکاسی