جمعه ۰۷ اردیبهشت ۰۳

آرشیو آذر ماه 1397

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

نکته آموزشی برای جنبه حساس عکاسی از نوزاد

۵۴۲ بازديد

 راه های زیادی برای عکاسی از نوزادان وجود دارد، اما یک چیز مسلم است: عکاسی از این مخلوقات کوچک به ظرافت خاصی نیاز دارد که فراتر از توانایی به کار گیری یک دوربین و دانش عکاسی است. بنابراین در این آموزش کوتاه ، شما عزیزان را با جنبه حساس عکاسی از نوزادان آشنا و ۶ نکته کاربردی مطرح خواهیم کرد.
[عکاسی از نوزاد] عکاسی کودک  عکاسی نوزاد  
اگر تا به حال بچه داشته اید، احتمالا می دانید که من دارم در مورد چه چیزی صحبت می کنم. نوزادان به خصوص با استخوان های نرم خود شکننده هستند، بنابراین جابجا کردن آنها باید به دقت انجام شود. بنابراین اگر در طول جلسه عکاسی بخواهم که کودک در مکان یا موقعیت متفاوتی قرار گیرد، این کار را به والدین می سپارم.

نوزادان به تازگی از حفاظت رحم مادر خود خارج شده اند، بنابراین بیشتر از افراد دیگری که احتمالا از آنها عکس خواهید گرفت، مستعد بیماری، سرماخوردگی و استرس هستند.

در ادامه این مطلب لنزک ۶ نکته برای جنبه حساس عکاسی از نوزاد آورده شده است:
۱
از عطر زدن اجتناب کنید
[عکاسی از نوزاد]

این نکته شامل صابون های معطر، لوسیون، عطر/ ادکلن، افتر شیو، و محصولات حالت دهی مو می باشد. نوزادان بینی های حساسی دارند. آخرین چیزی که شما می خواهید این است که سوژه ارزشمند شما عطسه کند. اگر او راحت نباشد، آن وقت بی قرار می شود و سر و صدا می کند.
۲
قبل از شروع کار دست های خود را بشویید
[عکاسی از نوزاد]

اولین کاری که شما باید وقتی وارد محیط نوزاد می شوید انجام دهید این است که دست های خود را خیلی خوب بشویید. حتی اگر قصد ندارید به بچه دست بزنید، به احتمال زیاد چیزهایی که بچه با آنها تماس دارد، مثل تخت را لمس خواهید کرد.
۳
احتمال آوردن میکروب به محیط نوزاد را کاهش دهید
[عکاسی از نوزاد]

اگر مریض هستید، جلسه عکاسی خود را دوباره برنامه ریزی کنید.

هیچ چیزی نگران کننده تر از نیاز به مراقبت از یک نوزاد بیمار نیست. بدن های آنها برای دارو بیش از حد جوان است، بنابراین به خانواده کودک (و خود او) یک لطف بکنید و اگر مریض هستید برنامه خود را تغییر دهید – به خصوص اگر تب دارید.
۴
دما را زیاد کنید
[عکاسی از نوزاد]

بچه ها وقتی گرم باشند خوشحال و خواب آلود هستند، بنابراین دمای هوا را زیاد کنید، اما این کار را ایمن انجام دهید. اگر از یک بخاری برقی استفاده می کنید، مواظب باشید که آن را خیلی نزدیک کودک یا هر چیزی که کودک روی آن یا داخل آن است، قرار ندهید.

به عنوان مثال، اگر بخاری پایین تر از کودک قرار دارد، هنوز هم می تواند با گرم کردن سبدی که او در آن قرار دارد، او را به خطر بیاندازد.
۵
اگر می توانید، از لوازم مشتری استفاده کنید
[عکاسی از نوزاد]

پتو، کلاه، حیوانات، کفش، سبد… همه اینها برای استفاده در طول جلسه عکاسی از نوزاد بسیار زیبا هستند.

اگر از لوازم مشتری خود استفاده کنید، آن وقت اقلام داخل عکس ها برای آنها معنی دارتر خواهند بود (به عنوان مثال، خاله مریم کلاهش را بافته، سبد مال عروسی والدینش است، حیوان مثل همان است که پدر وقتی بچه بود داشت).

همچنین در این صورت عکس ها منحصر به فردتر خواهند بود تا وقتی که از لوازم یکسان بارها و بارها استفاده شود.
۶
به او یک ژست را تحمیل نکنید
[عکاسی از نوزاد]

شما یا والدین کودک ممکن است بخواهید یک عکس از کودک در یک موقعیت خاص یا ژست گرفته بر روی یک شیء خاص بگیرید. لطفا زمانی که دارید چنین شاهکارهایی را انجام می دهید احتیاط کنید.

نوزادان برای عکاسی عالی هستند چون می توان موقعیت آنها را برای یک عکس تعیین کرد، اما آنها انسان هستند، نه عروسک. جانب احتیاط را رعایت کنید و به یاد داشته باشید که نوزادان ظریف هستند. اگر آنها ناراحت یا ناراضی به نظر می رسند، دست بکشید و یک عکس جایگزین دیگر پیدا کنید.


نوزادان باید همیشه راحت و ایمن باشند. بنابراین به عنوان عکاس آنها هر کاری می توانید انجام دهید تا در طول جلسه عکاسی، آنها چنین احساسی داشته باشند.

نویسنده: آنی تائو (Annie Tao)

منبع

لنزک

چطور از غروب های پاییزی عکس های حرفه ای بگیریم ؟

۴۹۸ بازديد

غیر ممکن است سر رشته ای در عکاسی داشته باشید و غروب خورشید را مهمان عکس هایتان نکرده باشید . اگر شما هم جزو عکاسانی هستید که به تصویر کشیدن غروب برایتان تکراری شده و به دنبال جلوه ای متفاوت از غروب میگردید ، پاییز آمیخته با غروب را امتحان کنید ! فقط یک عکاس میداند غروب خورشید در هر فصلی ، رنگ و بوی های منحصر بفردی دارد .
مگر ممکن است پاییزی که همه چیزش خاص و منحصر بفرد است ، غروبش با همه فصول مشترک باشد !؟
قرار نیست پاییز همه حواستان را جلب زرد و حنایی های طبیعت کند ؛ می توانید طبیعت هزار رنگ پاییز را با فرمول فوق العاده ای با خورشید ترکیب کنید و پایه گذار عکاسی مهیج نارنجی مات برگ ها و سرخ جسورانه خورشید در حال غروب باشید .

 
یک لنز تمیز و عاری از گرد و غبار نیاز دارید :

حالا که قرار است مستقیما به جنگ باریکه سرخ و جسور خورشید بروید ، باید حواستان باشد که معجزه ی زیبایتان با لکه گرد غبار مات و تار نشود .
حتما قبل از عکاسی از تمیز بودن لنزتان اطمینان حاصل کنید . اگر رابطه خوبی با عکاسی از طبیعت داشته باشید ، بی شک لنز هایتان مهمان های ناخوانده ریز و درشتی را سطح خود جای داده اند . لکه های قطرات آب باران ، گرد و خاک ، چربی اثر انگشت و… روی لنز یک عکاس طبیعت اجتناب ناپذیر است .
اگر میخواهید بدانید این آلودگی ها چه بر سر عکس هایتان می آورند یکی از لنز هایی که کثیف است را رو به نور بگیرید تا  متوجه شوید علاوه بر منظره و سوژه ، چه مهمان های دیگری قرار است روی عکستان گنجانده شوند .

امیدوارم جزو عکاسانی نباشید که میانه ای با تمیز کردن لنز ها ندارند و در انتها دست به دامن ادیتور ها می شوند . یادتان باشد تا جایی که ممکن است قبل از عکاسی شرایط را مهیا کنید ، نه اینکه با ادیتور ها و پس از عکاسی لکه گیری کنید .

عکاسی از غروب پاییزی
با سه پایه عکاسی اخت بگیرید :

تا به حال از خود پرسیده اید دلیل اصرار عکاسان مطرح جهان به استفاده از سه پایه چیست ؟
حتما نام سه پایه حواس شما را جلب لرزش دست و میزان ایزو و … می کند اما جالب است بدانید تحقیقات نشان داده است عکاسانی که از سه پایه استفاده می کنند ترکیب بندی و کادر بندی صحیح تری دارند . یعنی میتوان نتیجه گرفت عکاسانی که ارتباط موثر تری با سه پایه دارند ، حین عکاسی تمرکز بیشتری برای کادر بندی و ترکیب بندی عکس های خود دارند .
شاید استفاده از سه پایه مقداری سرعت عمل شما را تحت الشعاع قرار دهد اما شک نداشته باشید که کیفیت چشمگیری را برای شما تدارک دیده اند .
اگر ابتدای مسیر عکاسی است و به دنبال یادگیری عادات عکاسان موفق و حرفه ای هستید ، سه پاایه می تواند اولین قدم محسول شود .

 
نکات مهم در عکاسی از غروب پاییزی
 
با فرمت Raw عکاسی کنید :

استفاده از فرمت خام یا فرمت Raw در عکاسی یک قاعده کلی است. نیمی از لذت عکاسی در ویرایش عکس ها با ادیتور ها نهفته است . اگر نمیخواهید این لذت را از خود دریغ کنید ، با فرمت Raw عکاسی کنید .

 
عکس های واید بگیرید :
عکاسی بارداری
برای عکاسی واید از فاصله کانونی ۱۴ تا ۲۴ میلیمتر شروع کنید ؛ از آنجا که زیبایی مناظر به خصوص منظره غروب پاییزی بی شمار است ، اغلب عکاسان تمایل دارند جزییات بیشتری را درون یک عکس بگنجانند . برای حل این مشکل عکس های واید بگیرید و اگر خواستید ، در نهایت زوم کنید .
اگر به دنبال صحنه های دراماتیک هستید ، عکاسی با لنز واید چاره ی شماست .آتلیه کودک

تنظیمات دوربین برای عکاسی از غروب پاییزی
دوربین خود را روی حالت AV تنظیم کنید :

برای اینکه دیدگاه کلی از شرایط نوری و محیطی صحنه عکاسی تان کسب کنید ، عکاسی با حالت AV (اولویت دیافراگم) بهترین شروع است .
هرچند عکاسی در حالت تنظیمات دستی راه و روش عکاسان حرفه ای است اما برای آنالیز صحنه و گزینش بهترین ها ، AV نقطه شروع خوبیست .
وقتی با AV  عکاسی کنید ، تعیین سرعت شاتر را به عهده خود دوربین واگذار کرده اید .

 
مقدار ایزو را کاهش دهید :

اگر به دنبال تصاویر شفاف و عاری از نویز هستید ، مقدار ایزو را روی اعداد کوچکتر تنظیم و ست کنید . در برخی دوربین ها پایین ترین ایزو ۱۰۰ و در برخی دیگر ۲۰۰ است . این مقادیر ایزو ، پارازیت عکس های شما را به حداقل خواهد رساند .

تنظیمات ایزو برای عکاسی از غروب پاییزی
از سرعت شاتر غافل نشوید :

در مورد دیافراگم توضیح دادیم ، ایزو را هم متذکر شدیم ؛ قطعا نوبت تنظیمات سرعت شاتر است . دو ضلع از مثلث نوردهی توضیح داده شد و سرعت شاتر باقی مانده است .همانطور که گفتیم ، اگر در حالت AV عکاسی می کنید تعیین سرعت شاتر بر عهده شما نیست و توسط خود دوربین تنظیم می شود . اگر از سه پایه استفاده نمیکنید و از AV  هم خارج شده اید ، سرعت شاتر را مقداری افزایش دهید .
با چنین تنظیماتی اگر از صحنه غروبی عکس بگیرید که خورشید هم در قاب وجود داشته باشد ، تفاوت بین بخش های تیره و روشن متعادل خواهد بود و ردپایی از نویز های مزاحم هم نخواهید دید .
اگر در مورد نوردهی اطلاعات بیشتری میخواهید به مقاله آموزش نوردهی برای مبتدیان را مطالعه کنید .

 
نمایشگر دوربین ابزار کاربری برای کادر بندی و ترکیب بندی :

اغلب عکاسان در ترکیب بندی درست کادر های غروب خورشید چالش دارند ؛ علاوه بر اینکه نگاه کردن به خورشید در حال غروب سخت است ، باعث آسیب به چشم غیر مسلح هم می شود.
اینجاست که نمایشگر دوربین به دادتان می رسد تا هم کادربندی درست داشته باشید ، هم چشمانتان صدمه ای نبیند .

عجول نباشید :

عکاسی چه از منظره باشد ، چه پرتره باشد یا عکاسی از غروب پاییزی فرقی نمی کند ؛ وقتی در جایگاه عکاس قرار گرفتید باید صبور باشید ؛ اما به طور اختصاصی برای عکاسی از غروب پاییزی ، تا زمانی که رنگ در آسمان هست صحنه عکاسی خود را ترک نکنید . حتما شما بهتر از هر کسی می دانید که معجزه در عکاسی در یک لحظه رخ می دهد . ممکن است ترکیب رنگ غروبی آسمان در کنار مناظر زمینی جلوه ای با شکوه ایجاد کند و از آن غافل بمانید .

منبع

عکاسی

۱۰ باید و نباید در روتوش عکس ها

۵۵۱ بازديد

دیوید جاستیس، عکاس پرتره و مُد: «در زندگی چیزهایی وجود دارد که قوانین جهانی هستند و همه ما باید از آنها پیروی کنیم – چیزهایی مانند خیانت نکردن به همسرتان، نکشتن کسی، و دزدی نکردن. خیلی آسان است، نه؟ اگر در زندگی ده چیز واضح و بدیهی باشند که نباید آنها را انجام داد، پس روتوش عکس هم باید و نباید هایی داشته باشد. اینها ۱۰ فرمان روتوش من هستند».
عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد۱
نباید پوست را مات کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

وقتی پوست را مات می کنید، جزئیات زیادی را از دست می دهید. این مسئله ممکن است بر روی دوربین تلفن همراه زیاد قابل توجه نباشد، اما وقتی این عکس ها چاپ می شوند یا حتی وقتی بر روی یک مانیتور مشاهده می شوند، واقعا می توانید تفاوت و جزئیات از دست رفته را ببینید.

این یک تکنیک روتوش ضعیف است. زمانی که تازه این کار را شروع می کنید، قابل درک است. اما همانطور که پیشرفت می کنید و کارهای بیشتری انجام می دهید، یا باید یک روتوش کار برای همه عکس هایتان استخدام کنید یا تکنیک های مناسب را یاد بگیرید.

اگر می خواهید تکنیک های مناسب روتوش را خودتان یاد بگیرید، این بزرگترین مرجعی بود که به من کمک کرد بیشتر یاد بگیرم.
2
نباید تنها در یک لایه ویرایش کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

ویرایش در چند لایه به شما اجازه می دهد تا به طور موثرتر ویرایش کنید و امکان برگشت بدون آسیب زدن به ویرایش های دیگر را به شما می دهد.

ویرایش مخرب خوب نیست. در این ویرایش زمانی که اشتباهی مرتکب می شوید و باید به عقب برگردید، کارتان سخت می شود. این کار مانند حل کردن یک جدول با خودکار است – بله، انجام شدنی است، اما به این معنی نیست که شما باید این کار را انجام دهید. و باعث نمی شود که باحال (باهوش) به نظر برسید.

ویرایش در هر لایه (لایه های مجزا) در همان لحظه سخت تر است، اما توانایی جداسازی بخش های مختلف ویرایش، به شما اجازه می دهد تا وقتی به عقب برمی گردید و نیاز دارید برخی چیزها را اصلاح کنید، سازمان یافته باقی بمانید.

بیشتر بخوانید: آموزش استفاده از ویرایش عکس غیر مخرب برای جلوگیری از تغییرات دائمی
۳
نباید سفیدی چشم ها را روشن کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

اگرچه در تصویر سمت راست بهتر می توانید رنگ چشمان سوژه را ببینید، اما درخشش رنگ سفید در چشم های او بسیار غیر طبیعی است.

راه درست برای ویرایش چشم ها وجود دارد، و راه اشتباه هم وجود دارد. راه درست: در مردمک چشم بمانید و تنها کمی رنگ آن را برجسته تر کنید. راه اشتباه: همه چیز را در داخل چشم ها روشن کنید.
۴
هر چند ماه یکبار باید مانیتور خود را تنظیم (کالیبره) کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

مانیتورها بی ثبات هستند. هرچه بیشتر روشن باشند، و بیشتر مورد استفاده قرار گیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که رنگ های آنها تغییر کند.

بسته به این که شما چقدر از مانیتور خود استفاده می کنید، می توانید رنگ های متفاوت تری نسبت به آخرین بار که آن را کالیبره کردید (اگر اصلا این کار را انجام داده باشید) ببینید. به همین دلیل است که دستگاه های کالیبراسیون (تصویر فوق) از شما می خواهند هر ماه یا چند ماه یکبار آنها را تنظیم کنید. این یکی از آن کارهایی است که شما باید مانند رفتن به دندانپزشکی هر ۶ ماه یکبار، انجام دهید.

لنزک: به دنبال آموزش مرتبط هستید؟ کافیست کالیبره کردن مانیتور را در گوگل جستجو نمایید.
۵
باید به نوع بدن سوژه خود احترام بگذارید
[روتوش طبیعی پرتره]

اگر سایز لباس خانمی ۹ هست، آن را با فتوشاپ ۲ نکنید. به همین سادگی. اگر عکاسی مُد انجام می دهید و روز عکاسی لباس کمی تنگ بود قضیه یک چیز است. کار جراح پلاستیک را هم انجام دادن و یک تغییر محسوس در هر یک از اندام های بدن یک چیز دیگر.
۶
انتقال نرمی از هایلایت ها به سایه ها انجام دهید
[روتوش طبیعی پرتره]

نور به شیوه ای خاصی بر روی صورت می تابد. مطمئنا تفاوتی بین تابش سافت باکس و بیوتی دیش وجود دارد، اما انتقال ها (Transition) نباید بیش از حد تند و آشکار باشند – انتقال از هایلایت ها (قسمت های روشن) به سایه ها باید به تدریج و ملایمت صورت گیرد. وقتی شما dodge و burn می کنید، باید سعی کنید بیشترین درجه طبیعی که می توانید را حفظ کنید.

بدیهی است که این مسئله برای روتوش طبیعی تر صدق می کند و نه آثار هنری که در آن شما به دنبال چنین ظاهری هستید.

لنزک: اگر برایتان سوال است که هنگام روتوش عکس های پرتره باید کدام قسمت ها را روشن تر (dodge) و کدام قسمت ها را تیره تر (burn) کنید، مطالعه مطلب «یک نکته آرایشی که ای کاش در شروع عکاسی می دانستم» از دنی دایموند را به شما توصیه می کنیم که برای طبیعی تر شدن پرتره هایش از تکنیک کانتورینگ بهره گرفته است. به زبان ساده کانتورینگ در آرایش هنر ایجاد هایلایت ها (روشنایی ها) و سایه ها در قسمت های درستی از صورت است که به سوژه بهترین ظاهر را بدهد دنی در این مطلب کوتاه اشاره کرده که بعد از آموختن این مفهوم نه تنها ویرایش عکس اش بهتر شده، بلکه مهارت های نورپردازیش نیز به طور چشمگیری بهبود یافته اند.
۷
باید تمام عکس های یک مجموعه (سری) را به طور سازگار و نامتناقض ویرایش کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

عکس ها از Manuel Del Moral

وقتی به دو تصویر از یک مجموعه نگاه می کنید، آیا آنها دقیقا روشنایی یکسانی دارند؟ آیا عیب و نقص های یکسانی از آنها حذف شده است؟ آیا پس زمینه در آنها ظاهر/ رنگ یکسانی دارد؟

ایجاد سازگاری بین عکس ها یک مهارت آموختنی است، اما احتمالا یکی از مهم ترین مهارت هاست. اگر شما دو صندلی مارک آیکیا (IKEA) خریدید، می خواهید آنها دقیقا یکسان باشند. نمی خواهید یکی از آنها کمی تیره تر باشد و یکی از پایه هایش کوتاه تر از بقیه باشد.
۸
نباید از ابزار Sharpening بیش از حد استفاده کنید
[روتوش طبیعی پرتره]

یک مصداق بارز برای این مورد، مو است. در عکس های بیش از حد شارپ شده، شما متوجه شکنندگی (تیزی) زیادی در موها می شوید.

مثل این است که دارید آشپزی می کنید. اگر مزه غذا را تست کنید و متوجه شوید که به کمی نمک نیاز دارد، کل نمک پاش را در غذا خالی نمی کنید… تنها مقدار کمی به آن اضافه می کنید. همان مقدار کم تاثیر زیادی در مزه غذا دارد. این راهنمای خوبی برای نحوه بهتر شارپ کردن است. و اگر تصویر شما واقعا تار است، شارپ کردن زیاد چیزی نیست که با آن بتوانید تصویر را اصلاح کنید.
۹
نباید همه چیز را برای مرحله ویرایش بگذارید

بر روی شانه مدل یک تار مو هست؟ منتظر نمانید تا آن را در پس پردازش اصلاح کنید. اگر این مشکلی است که شما به طور فیزیکی می توانید آن را در یک لحظه برطرف کنید، این کار را بکنید. نباید منتظر بمانید تا وقتی که به خانه برسید و بفهمید آنقدر که فکر می کردید خوب نیستید. روتوش یک شکلی از هنر است و درست مانند عکاسی باید به آن احترام گذاشت. شما نمی توانید یک عکس را در هر وضعیتی بگیرید و بعد آن را کامل و بی نقص کنید. بعضی چیزها قابل اصلاح کردن نیستند.

متاسفانه من توصیه ای برای بهتر شدن در این زمینه ندارم. شما فقط باید در طول عکاسی بیشتر توجه کنید. همیشه سعی کنید در حین عکاسی به جزئیات خاصی توجه داشته باشید.

تار مو کجای بدن مدل افتاده؟ آیا چیزی هست که بی مورد (بی ربط) باشد؟ لباس او کثیف است؟ اینها چیزهایی است که من در طول عکاسی در مورد آنها فکر می کنم و می خواهم بدانم.
۱۰
باید فرمان دهمی هم باشد
[روتوش طبیعی پرتره]
نویسنده: دیوید جاستیس (David Justice)

منبع:

لنزک

مجموعه عکس هایی با پرسپکتیو های مختلف

۵۴۵ بازديد

عبارت «هر چه ساده تر، قابل فهم تر» به یک دلیل مشهور شده است: چون واقعاً جواب می دهد. بله، گاهی اوقات پیچیدگی در ترکیب بندی اشیاء در یک عکس خوب است اما با ایجاد یک فضای تقریباً خالی، شما می توانید یک عکس قوی تر خلق کنید.
چرا سادگی جواب می دهد؟

با حذف بی نظمی های موجود در عکس، افراد غیر ضروری و دیگر عوامل بی نظم کننده تصویر، شما تمام عوامل بالقوه را از بین برده و باعث می شوید که درک عکس برای بیننده ساده تر شده و راحت تر بفهمد که تمرکز اصلی شما در عکس چه چیز یا چه کسی بوده و همچنین شما می خواهید چه هدفی را در عکس بیان کنید.
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

تا اینجای مقاله، فهمیدیم که ما می خواهیم با یک سری روش ها، «درک عکس را برای بیننده ساده تر کنیم». پس خیلی ساده بگوییم که ما دنبال مینیمالیسم یا ساده گرایی هستیم و می خواهیم از آن برای بهبود عکاسی خود استفاده کنیم. اصلا تفاوتی ندارد چه شاخه ای از عکاسی! می خواهد ماکرو باشد، پرتره باشد یا منظره… ماموریت ما بهره گیری از سبک «مینیمالیسم» برای بهتر کردن عکس هایمان است. پس ابتدا بهتر است با تعریف مینیمالیسم شروع کنیم:
مینیمالیسم چیست؟

در هنر های تجسمی (مثل مجسمه سازی، نقاشی، عکاسی و…)، مینیمالیسم (minimalism) یک سبک یا رویکرد است که هنرمند سادگی را اساس خلق آثار خود قرار می دهد. یعنی از روش های ساده و خالی از پیچیدگی استفاده می کند – که یکی از مهم ترین آن ها، کاهش المان های بصری می باشد. مینیمالیسم در زبان فارسی، «ساده گرایی»، «هنر کمینه» یا «کمینه گرایی» نیز نامیده می شود. حال که با تعریف «مینیمالیسم» و اساس آن در هنر های تجسمی آشنا شدید، بیایید نگاهی به مینیمالیسم در عکاسی داشته باشیم:
مینیمالیسم یا ساده گرایی در عکاسی چیست؟

در عکاسی، مینیمالیسم یک بیان یا شرح بصری واضح است – همان ساده تر کردن درک عکس که در بالا اشاره کردیم. داستان عکس ساده می شود، المان ها کاهش می یابند، و فضای تمیز اضافه می شود. عکاسی مینیمالیستی (که عکاسی مینیمال نیز نامیده می شود) نه تنها خود به یکی از ژانر ها یا شاخه های عکاسی تبدیل شده، بلکه عکاسان متخصص در رشته خود، یک فضای زنده و جذاب از هنر برای همه ما ایجاد می کنند تا از آن لذت ببریم.

اما آیا شما باید به طور کامل به عنوان یک عکاس مینیمالیستی تخصص داشته باشید یا تا بتوانید از مزایای این سبک بهره مند شوید؟ قطعا نه! هر یک از نکات زیر تقریبا برای هر نوع عکاسی عملی هستند. بیایید برخی از دستورالعمل ها را بررسی کرده و ببینیم چطور می توانید صرف نظر از ژانر (شاخه عکاسی) یا سبک از آنها در کار خود استفاده کنید:
الف
انتخاب سوژه
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

این که شما می خواهید مسائل را ساده و قابل درک نگه دارید، دلیل بر کسل کنندگی عکس نیست. در واقع، با این تکنیک شما باید به سختی تلاش کنید تا خلاف آن را ثابت کرده و یک موضوع قوی پیدا کنید تا به تنهایی بتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. این مسئله زمانی بیشتر آشکار می گردد که شما می خواهید از یک فضای بزرگ عکاسی کنید و موضوع اصلی (سوژه اصلی عکس) در قسمت کوچکی از این کادر قرار دارد. همچنین به جای فکر کردن به این که چه چیزهایی را می توانید در کادر خود قرار دهید، به این مسئله فکر کنید که چه چیز هایی را می توانید از عکس حذف کنید. سوژه یا داستان عکس خود را به طور شفاف مشخص کنید، سپس به کمک نکته ها و روش های زیر، آن را به ساده ترین شکل ممکن روایت کنید.
[عکاسی مینیمالیستی]

سوژه اصلی عکس در قسمت کوچکی از این کادر قرار دارد.
ب
انتخاب پس زمینه

پس زمینه نقش مهمی را در ساده یا پیچیده کردن عکس ها ایفا می کند. این ها چند راه برای انتخاب یک پس زمینه مناسب عکاسی مینیمالیستی هستند:
عکاسی بارداری۱
پس زمینه های تار
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]
آتلیه بارداری
یک راه آشکار برای جلب توجه چشم بیننده به سوژه اصلی این است که دیافراگم دوربین را به شکلی تنظیم کنید که هر چیزی در پس زمینه از فوکوس خارج شود.

داشتن یک پس زمینه یکدست یا مات و نرم مانع از چرخیدن بیش از حد چشم بیننده در تصویر شده و به شما کمک می کند آنچه را که می خواهید در عکس برجسته کنید (چشم بیننده را به آن هدایت کنید).

چطور پس زمینه عکس را تار یا مات کنیم؟

    با دوربین DSLR
    با دوربین کامپکت
    با فتوشاپ

۲
پس زمینه های ساده
[ترفند عکاسی از اجسام بی جان]

زمانی که در محیط داخلی (فضای بسته مثل خانه، آتلیه و…) عکاسی می کنید از پرده های پس زمینه یا فون استفاده کنید که بی نظمی های عکس را از بین ببرند. همچنین برای عکاسی در محیط بیرون نیز از حصار ها و دیوار های یکدست استفاده کرده و بالاخره هنگام گرفتن عکس از اشیاء کوچک مانند گل ها، سعی کنید پس زمینه خود را به همراه داشته باشید. زمانی که سوژه عکس، گل باشد می توانید زاویه عکس را طوری پایین بیاورید که آسمان به عنوان پس زمینه بوده و به عکس شما فضای مینیمال بدهد

چطور به یک پس زمینه ساده زیبا دست یابیم؟

    با ساخت پس زمینه بوکه خلاقانه برای عکاسی پرتره
    با سینی فر برای سوژه های کوچک
    با کاغذ برای سوژه هایی مثل گل ها
    با تعویض پس زمینه در فتوشاپ

ج
ایجاد فضای تنفس
[عکاسی مینیمالیستی]

شما می توانید با قرار دادن فضای خالی بیشتر در اطراف سوژه اصلی تان، که تحت عنوان فضای منفی شناخته می شود، برای چشم بیننده یک فضای تنفس ایجاد کرده و تمرکز بیشتری را متوجه سوژه کنید. مقاله «درک و استفاده از فضای منفی در عکاسی» در این زمینه به شما کمک خواهد کرد.
د
با رنگ ها بازی کنید
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

اگر بین پس زمینه و سوژه یک کنتراست (تضاد) وجود داشته باشد، در این صورت سوژه کاملاً برجسته به نظر خواهد رسید. به عنوان مثال از رنگ های روشن و قوی در پس زمینه تاریک و یا بر عکس استفاده کنید. مطمئن شوید که هیچ نقطه شاخصی که توجه بیننده را از سوژه اصلی منحرف کند، در عکس وجود نداشته باشد. رنگ تنها یکی از ابزار های شما برای تبدیل کردن سوژه به نقطه کانونی عکس است. می خواهید بدانید نقطه کانونی چیست؟ و چه عوامل دیگری غیر از رنگ به شما کمک می کنند توجه بیننده را به سوژه اصلی تان جلب کنید؟ با مطالعه مقاله «تعریف ساده نقطه کانونی در عکاسی» شروع نمایید.
ه
المان ها یا اشیاء اضافی را حذف کنید
[عکاسی مینیمالیستی]

هر آنچه که در تصویر اضافی است را حذف کنید! تا می شود در مرحله عکاسی و اگر هم نشد با جادوی فتوشاپ. مواردی که از نظر جلب توجه با سوژه اصلی عکس رقابت می کنند. المان هایی که هیچ چیز به داستان عکس شما اضافه نمی کنند. زوم کنید و آن سطل زباله را از پشت سوژه تان حذف کنید. زاویه عکاسی را تغییر دهید تا چند شیء یا اشیاء بی ربط را حذف نمایید. اگر شیء ناخواسته دیگری ماند که نمی شد در مرحله عکاسی آن را حذف کرد، در نهایت آن را در مرحله ویرایش و فتوشاپ حذف کنید.

فرمانده روتوش: نباید همه چیز را برای مرحله ویرایش بگذارید

حال که با حذف المان های ناخواسته و حواس پرتکن، رقبای سوژه اصلی مان را کنار زدیم، از خطوط هدایتگر برای هدایت چشم بیننده به سمت سوژه کمک می گیریم:
و
از خطوط هدایتگر استفاده کنید
[نمونه عکس مینیمال برای مثال]

از آنجا که عکاسی مینیمالیستی معمولا ترکیب بندی های بسیار ساده ای دارد، اغلب از خطوط و بافت ها برای بهبود داستان سرایی و هدایت توجه بیننده در جهت مناسب استفاده می شود. پیدا کردن خطوط هدایتگر طبیعی در ترکیب بندی هایتان می تواند به هدایت چشم بیننده به جایی که شما می خواهید کمک کند، که به شما اجازه می دهد تا تعداد المان های مورد نیاز برای گفتن داستان در عکستان را به حداقل برسانید.

این خطوط را می توانید در همه جا پیدا کنید؛ ریل های قطار، جاده ها، پیاده روها، و ساختمان ها تنها چند نمونه از آنها هستند. اگرچه پیدا کردن آنها آسان است، به راحتی می توان از آنها استفاده اشتباه کرده و بیننده را گیج کرد. اگر انتخاب یک خط آسان است، باید چشم ها را به جایی مرتبط هدایت کند. خطوط نباید نگاه بیننده را به صورت تصادفی از سوژه دور کنند، یا بدون هیچ مقصد واقعی به جایی بیرون از کادر هدایت کنند.

منبع:

لنزک

پشت صحنه یک جلسه عکاسی خانوادگی

۵۳۴ بازديد

 امروز من یک نگاه اجمالی به یکی از جلسات عکاسی خانوادگی قدیمی ام می اندازم. من به شما می گویم که از چه لوازم و تجهیزات عکاسی ای استفاده کردم، روند فکری من در طول عکاسی چگونه بود، چند عکس گرفتم تا به یک عکس خوب برسم، و این که چطور اشتباهاتتان می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک عکاس پیشرفت کنید. اگر قصد دارید عکاسی خانوادگی انجام دهید ادامه مطلب را مطالعه نمایید، چراکه به دلیل مثال های زیادش می تواند از هر آموزش عکاسی خانوادگی ای بهتر باشد.

شما احتمالا عکس های خانوادگی عالی را در اینترنت یا اینستاگرام دیده اید. عکاسان دوست دارند بهترین کارهای خود را به نمایش بگذارند. اما شما از دیدن یک جلسه عکاسی خانوادگی کامل چیزهای خیلی بیشتری یاد خواهید گرفت تا تنها یک عکس عالی.

من عکس های خوب، بد، و عکس هایی که حتی اجازه ندادم خود خانواده ببینند را به شما نشان خواهم داد.
[عکاسی خانوداگی]

من عاشق عکس هایی مانند این با نور پس زمینه طلایی در صحنه های شاد و خوش عکس هستم. اما واقعیت این است که برای هر عکس «عالی» مانند این، ده ها (و حتی صدها) عکس گرفته شده که چندان خوب به نظر نمی رسیدند.
تجهیزات عکاسی برای این جلسه عکاسی خانوادگی عکاسی کودک در آتلیه کودک 

برای این جلسه عکس خانوادگی، من از دوربین Nikon D7100 استفاده کردم. برای اکثر عکس ها لنز من یک ۷۰-۱۸ میلیمتر با دیافراگم f/3.5-4.5 بود، هرچند تعداد کمی از آنها نیز با یک لنز ۳۰۰-۷۰ میلیمتر با دیافراگم f/4.0-5.6 گرفته شدند. من تصمیم گرفتم با فرمت RAW و JPEG عکس بگیرم، اما فقط فایل های RAW را با استفاده از لایت روم پردازش کردم.
[عکاسی خانوداگی]

لایت روم برنامه پس پردازش مورد علاقه من است. من در این جلسه ۹۸۲ عکس گرفتم. برای محدود کردن آنها، عکس هایی که برای من برجسته تر بودند را با پرچم علامت زدم، و سپس موارد نهایی که قصد داشتم نگه دارم را با رنگ زرد هایلایت کردم.
جلسه عکاسی خانوادگی

این جلسه مربوط به گذشته است، زمانی که من یک عکاس خانواده بودم. من این جلسه را انتخاب کردم چون هنوز چیزهایی زیادی بود که یاد نگرفته بودم، و ترجیح می دهم یک جلسه عکاسی سخت را به شما نشان دهم، چون خیلی بیشتر به شما کمک خواهد کرد.

آنها یک نوزاد داشتند و اکثر بچه ها زیر پنج سال بودند. خوشبختانه، من بعد از چندین سال عکاسی در مدرسه، تجربه زیادی در عکاسی از بچه های کوچک داشتم.

هدف من گرفتن انواع عکس های مختلف از کل خانواده، خواهر و برادرها و تک تک بچه ها بود.
این عکس مستقیما از دوربین بیرون آمده (SOOC) و نمونه ای از عکس هایی است که در نهایت آن را انتخاب نکردم. عکس گرفتن از یک خانواده شش نفری در حالی که همه آنها همزمان به دوربین نگاه کنند و لبخند بزنند، می تواند سخت و چالش برانگیز باشد. یکی دو تا از بچه ها همیشه به سمت دیگری نگاه می کنند یا لبخند نمی زنند. پدر و مادر نیز به ناچار به جای دوربین به بچه ها نگاه می کنند. شما باید یاد بگیرید که توجه آنها را جلب کنید.
[عکاسی خانوداگی]

عکس ها بعد از ویرایش در لایت روم این گونه به نظر می رسند. من ۷۰ عکس گرفتم تا به این یکی رسیدم. من دلسرد شده بودم، اما یاد گرفتم که باید در برقراری ارتباط با گروه ها بهتر شوم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نیز مستقیم از دوربین و بدون ویرایش است. وادار کردن چهار خواهر و برادر (که یکی از آنها نوزاد است) به نگاه کردن در دوربین و همزمان لبخند زدن، واقعا می تواند سخت باشد. اگر یکی از والدین یا یک دستیار درست پشت سر شما بایستند تا توجه آنها را جلب کند، می تواند به شما کمک کند. آن شخص باید در برقراری ارتباط با کودکان رفتار بازیگوشانه و کودکانه داشته باشد. این به مراتب بهتر از این است که یک بزرگسال کنار شما بایستد و سر بچه ها داد بزند و بگوید «اینجا را نگاه کنید!»
[عکاسی خانوداگی]

این عکس بعد از ویرایش در لایت روم خوب از کار درآمد. من ۳۳ عکس بد گرفتم تا به این عکس خوب رسیدم.
[عکاسی خانوداگی]

گاهی اوقات شما باید اجازه دهید بچه ها مسخره بازی درآورند. چرا یک جلسه عکس خانوادگی نباید برای آنها سرگرم کننده باشد؟ اما مراقب باشید. گاهی اوقات اگر به آنها اجازه دهید مسخره بازی درآورند، دیوانگی را از حد می گذرانند. آنها واقعا در این لحظه خیلی خوشحال تر بودند.
[عکاسی خانوداگی]

تا اینجا می توانید ببینید که اکثر عکس های من ناکافی نوردهی شده (underexposed) بودند. من مجبور شدم آنها را در لایت روم خیلی روشن کنم. در حال حاضر من از ترکیبی از مُد اولویت دیافراگم و جبران نوردهی استفاده می کنم. هدف من به دست آوردن روشن ترین نوردهی ممکن، بدون بیش از حد نوردهی شدن (overexposure) آن است. سپس می توانم تنظیمات نهایی را در لایت روم اعمال کنم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نهایی (که در لایت روم ویرایش شده) احساس آرامش خاصی دارد. من همیشه به دنبال بی حرکت بودن و ژست عالی در یک عکس نیستم.
[عکاسی خانوداگی]

من متوجه شدم که کار کردن با هر کودک به طور جداگانه بسیار آسان تر است. من می توانستم با هر یک از آنها ارتباط برقرار کنم و از حالت های خوب عکس بگیرم. ارتباط برقرار کردن با کل گروه به طور یکجا، دشوار است.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس نیز مستقیم از دوربین و بدون ویرایش است. معمولا نوزادان خودشان خیلی خوب نمی توانند بنشینند، به خصوص هنگام نشستن روی بسته های علف خشک. من همیشه از یکی از والدین می خواهم نزدیک آنها بنشیند تا آنها را محکم نگه دارد. وقتی من عکس می گیرم، آنها برای چند ثانیه دست خود را عقب می کشند.
[عکاسی خانوداگی]

هنگامی که نوزادان در حس و حال خوبی هستند، خنداندن آنها بسیار سرگرم کننده است.

بیشتر بخوانید: چگونه در عکاسی از کودکان لبخند های طبیعی تری به دست آوریم
[عکاسی خانوداگی]

عکاسی از نوزادان و کودکان نوپا زمانی که خلق و خوی بدی دارند، می تواند واقعا سخت باشد. در بین عکس ها باید تنقلات (نه رشوه) و زمان زیادی به آنها بدهید تا به حالت عادی برگردند.

این جلسه عکاسی خانوادگی باید ارزش توجه کردن به نوردهی در لحظه (نه گذاشتن آن برای مرحله ویرایش) را به شما یاد دهد. هیستوگرام خود را نگاه کرده و از جبران نوردهی برای اعمال تنظیمات استفاده کنید.

برقراری ارتباط با کودکان و خنداندن گروه های کوچکی از افراد را تمرین کنید، تا در جلسات عکاسی بتوانید این کار را به راحتی و بدون تلاش انجام دهید.

بیشتر بخوانید: ۴۳ راه نشاندن لبخند بر لب و ژست دهی طبیعی در عکاسی پرتره

نگران این نباشید که ممکن است لازم باشد ۲۰-۱۰ عکس بگیرید تا به عکسی برسید که ارزش نگه داشتن دارد. این برای بسیاری از عکاسان کاملا عادی است.

یک چیزی که من تا این مرحله یاد نگرفته بودم، قدرت خلاقانه زوایا بود. زوایا و لحظات کاندید (بی هوا – بدون ژست دهی، وقتی سوژه حواسش نیست) در حال حاضر مهم ترین بخش رویکرد من در جلسات عکاسی خانوادگی هستند. استفاده خلاقانه از زوایا در ترکیب با لحظات کاندید به شما کمک می کند تا هر عکس را منحصر به فردتر و شخصی تر کنید.
لحظات کاندید

اگرچه من کمی تجربه عکاسی در این زمینه داشتم (مراسم های عروسی مختلف، عکس های مدرسه ای، و عکاسی از چند خانواده)، اما قطعا دید یا سبک شخصی خودم را ایجاد نکرده بودم. اما این جلسه عکاسی خانوادگی بخشی از روند ایجاد آن بود.
من این عکس های کاندید را با شما به اشتراک می گذارم، چون عکس هایی مانند اینها بود که به من کمک کرد به عنوان یک عکاس پیشرفت کنم و مرا به چیزی که امروز هستم تبدیل کرد.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس درست در ابتدای مسیر ورود به مزرعه آفتابگردان گرفته شد. شما می توانید در ابتدای جلسه برای گرم کردن، عکس های کاندید بگیرید تا همه به دوربین عادت کنند.
[عکاسی خانوداگی]

این یک لحظه آرام قبل از شروع جلسه بود. من عاشق نور نرم روی صورت مادر هستم.
[عکاسی خانوداگی]

این نمونه بسیار خوبی است از این که اجازه دهید نوزادان و کودکان نوپا در طول جلسه کاوش کنند. آنها در مورد جهان اطراف خود کنجکاو هستند. بنابراین به آنها اجازه دهید کاوش کنند، در این صورت شما هم احتمالا عکس های کاندید خوبی خواهید گرفت.
[عکاسی خانوداگی]

آخرین جایی که ما یک عکس خانوادگی گرفتیم، بیرون یک انبار بزرگ بود. دخترها با گربه های انباری بازی می کردند و من نمی توانستم در مقابل گرفتن چند عکس مقاومت کنم (با وجود این که احساس می کردم کار من تمرکز بر روی عکس های ژست دهی شده است). دوربین من خوب فوکوس نکرد، در نتیجه این تصویر تار شد. اما من به نکته بسیار ارزشمندی پی بردم که فهمیدم این عکس در هر حال ارزش نگه داشتن را دارد. من در واقع فهمیدم که چیز نوستالژیکی در مورد بد فوکوس کردن یا از دست دادن فوکوس وجود دارد. این تصویر به عنوان یک عکس چاپی کوچک یا بر روی یک صفحه نمایش کوچک چندان هم بد به نظر نمی رسد. اما من نمی خواستم آن را به خانواده بدهم یا در مجموعه نمونه کارهایم قرار دهم.
[عکاسی خانوداگی]

این عکس از خانواده که در کنار هم راه می رفتند، در حالی گرفته شد که ما از یک مکان به مکان دیگر می رفتیم. این روزها من یک گردش را برای جلسات برنامه ریزی می کنم و بین مکان های مورد نظر، عکس های کاندید می گیرم.
[عکاسی خانوداگی]

این لحظه کاندید بعد از چند عکس ژست دهی شده با مادر و فرزند کوچکش گرفته شد.
سخن آخر

در صورتی که شما در مراحل اولیه عکاس خانواده شدن هستید، احساس بدی نداشته باشید اگر هنوز خوب جا نیفتاده اید. در لحظات سخت ثابت قدم باشید تا رشد کنید. آن عکس های نادری که باعث می شوند ضربان قلب شما بالا برود، نشانه هایی هستند از این که شما به عنوان عکاس چه کسی خواهید شد. این عکس ها را بیشتر دنبال کنید، اما این را هم بدانید که باید خیلی چیزهای دیگر را نیز دنبال کنید، چون هیچ وقت نمی دانید چه چیزهایی ممکن است ضربان قلب شما را بالا ببرند.
[عکاسی خانوداگی]

من این عکس را نگه داشتم تا به عنوان آخرین عکس به شما نشان دهم، چون یکی از آن لحظاتی بود که مرا به عنوان یک عکاس برای همیشه تغییر داد. در حالی که من داشتم از مادر و خواهر کوچکتر عکس می گرفتم، سرم را بالا آوردم و دیدم خواهر بزرگتر دارد در مسیر می رقصد. برای من، این صحنه معنای واقعی کودکی بود. من ۷۰ بار امتحان نکردم تا به این عکس برسم. در واقع، درست بعد از این که این عکس را گرفتم، او دست از رقصیدن کشید و ژست گرفت. تا به امروز، رقص بخشی از بسیاری از جلسات عکاسی من بوده است.

نویسنده: مت کوکر (Mat Coker)

منبع:

لنزک

به جای تغییر دوربین ، دیدگاهتان را تغییر دهید

۵۳۶ بازديد

با توجه به بازار فعلی و نوسانات قیمت ، عکاسی تبدیل به یک هنر لذت بخش و در عین حال گران قیمت شده است . اما آیا واقعا تجهیزان گرانقیمت و آنچنانی ، تبحر در عکاسی را ضمانت می کند ؟ اگر شما هم جزو افرادی هستید که فکر می کنید خرید یک دوربین جدیدتر و منطبق با علم روز دنیا ، مشکلات ریز و درشت عکاسی شما را حل می کند ، سخت در اشتباهید و خواندن این مقاله برایتان واجب است . عکاسی نوزاد
وقتی به یک فرد ، صفت عکاس اتلاق می شود منظور فردی نیست عکاسی را به عنوان شغل خود انتخاب کرده ، در واقع عکاس فردی است که با امکانات موجود ( دوربین و علم و مهارت) مطلوب ترین نتیجه مصور را از یک صحنه یا سوژه ثبت نماید .برگزاری مراسم جشن تولد

همه عکاسان به طور درونی تمایل به ارتقا و بهبود هنر عکاسی خود در بازه های زمانی مشخص دارند اما کافیست چند صباحی نتیجه مطلوب خود را دریافت نکنند تا بلافاصله فکر تغییر دوربین و تجهیزات عکاسی خود بیوفتند . در واقع این راه حل ، تنها سرپوشی است روی مشکلات ریز و درشت عکاسی تان !

تمایل درونی عکاسان همواره خواهان پیشرفت محسوس در عکاسی است و این مورد اجتناب ناپذیر است اما ایجاد تغییر و تحول روی ابزار ها و تجهیزات عکاسی هیچ گاه رویایشان را به حقیقت تبدیل نمی کند .
اگر مدتی است که به رکود خلاقیت در عکاسی گرفتار شده اید ، اگر می خواهید شاهد تغییرات محسوس و سریع السیری در عکاسی تان باشید ، ۴ راهکار ساده شما را در این مسیر همراهی می کند :
نگاهتان را به دوربینتان تغییر دهید :
به محضی که فکر تغییر دوربین در ذهنتان جوانه زد ، این سوال را از خود بپرسید که آیا بر دوربین فعلی ام اشراف کامل دارم ؟ از تمام قابلیت ها و امکاناتش اطلاع دارم ؟
تکنیک و ترفند های نهفته اش را کشف کرده ام ؟
به عنوان یک عکاس ، چقدر زمان برای بررسی عمیق و موشکافانه دوربینتان صرف کرده اید ؟

اگر بدون هیچ تلاشی ، توقع دارید دوربینتان معجزه کند ، سخت در اشتباهید . برای عکاسی که قصد برقراری ارتباط مستقیم با دوربینش را نداشته باشد ، دوربین جدید یا قدیمی چندان فرقی ندارد .
اطمینان داشته باشید که دوربینتان بد نیست :
عکاسی ، به تصویر کشیدن احساسات خوب و زیبای عکاس در مورد سوژه و صحنه های زیباست . در واقع بخشی از زیبایی تصاویر ، از حس زیبای عکاس نشات گرفته ؛ حالا تصور کنید عکاس به کلیدی ترین ابزار خود برای ثبت زیبایی ها اعتماد نداشته باشد و از آن راضی نباشد . آیا نتیجه عکاسی ، رضایت بخش خواهد بود . قطعا خیر .
این را بدانید که عکس های بسیاری در دنیای هنری عکاسی جاودان شده اند و امروزه هنوز هم مورد استقبال قرار گرفته اند که با دوربین های معمولی ثبت شده اند .
انچه یک عکس را به ذات هنری اش نزدیک می کند ، نه کیفیت دوربین و قابلیت های فنی آن ، بلکه مهارت عکاس و احساسات مثبت او نسبت سوژه و صحنه عکاسی است . این اوصاف حتی عکاسی با دوربین موبایل های هوشمند هم نمی تواند هنر نهفته در وجود عکاس را خاموش کند .
بهترین مرجع برای کشف زیر و بم کارکرد دوربینتان ، سایت کمپانی سازنده دوربین است . هرچند استفاده از سایت های دیگر نیز خالی از لطف نخواهد بود !
به اصول و قواعد عکاسی متکی باشید :
بسیاری از عکس های شگفت انگیز که شهرت جهانی کسب کرده اند ، در زمانی ثبت شده اند که حتی تکنولوژی دوربین های امروزی وجود نداشته . آنچه این تصاویر قدیمی را تا سال ها در مرکز توجه قرار داده ، چیزی به جز مهارت عکاس در پیاده اسزی اصول و قواعد عکاسی نبوده است .
هرچند این نکات به سادگی بیان می شوند ، اما صرفا به سادگی قابلیت پیاده سازی ندارند . کمی تمرین و ممارست نیاز دارد که ابزار اولیه برای عکاسی است .
اگر نمی دانید این اصول را باید از کجا آغاز کنید ، یادگیری اصول نوردهی و نور پردازی ، قدم خوب و محکمی به نظر می آید .

می توانید از مقاله آموزش نوردهی برای عکاسان مبتدی شروع کنید
به درت تجسم خود اعتماد کنید
قدرت تجسم از جمله نیروهای ذاتی انسان است که متاسفانه کمتر برای رشدش زمان گذاشته می شود . به محض مشاهده یک صحنه یا سوژه عکاسی ناب ، عکس دلخواهتان از آن صحنه را در ذهن تصویر سازی کنید .
زاویه عکاسی ، میزان نوردهی ، کامپوزیشن و… می توانند جزو مواردی باشند که شما در ذهنتان بار ها با آن کلنجار رفته اید تا بهترین را انتخاب کنید .
البته حواستان باشد انتظار نداشته باشید آنچه در ذهن تصویر سازی کردید ، صد در صد قابل پیاده سازی باشد اما شک نداشته باشید با کمک قدرت تجسم نتیجه بهتری در انتظار شماست
نتیجه‌گیری
عملکرد مفید دوربین عکاسی ، قبل از اینکه به میزان تکنولوژی به کار رفته در آن بستگی داشته باشد ، به خود عکاس وابسته است . اگر تلاش کنید که بیش از پیش به یک عکاس خلاق و متبحر نزدیک شوید ، به چشم خواهید دید که دوربین مسئله چندان مهمی در عکاسی تان نخواهد بود .

منبع:

عکاسی

از تنظیمات گشودگی دیافراگم برای عکاسی پرتره چه میدانید ؟

۵۲۰ بازديد

آیا شما هم فریب سبک و سیاق به ظاهر ساده ی عکاسی پرتره را خورده اید اما خود را یک عکاس پرتره درست و حسابی نمی دانید  ؟ چقدر از اهمیت و تاثیر معجزه گر تنظیمات دیافراگم دوربین روی عکس ها اطلاع دارید ؟
عکاسی پرتره ، از سبک های عکاسی فراگیر است که اغلب عکاسان با آن سر و کار دارند . اینکه همه افراد عکس های پرتره میگیرند چندان مهم نیست ، پرتره هایی دارای ارزش و پیگرد است که پیرو اصول و قواعد مبنایی این سبک باشد !آتلیه عکاسی
نقش اساسی این اصول و قواعد ، بر عهده تنظیمات مربوط به گشودگی دیافراگم است .سالن تولد کودک

اگر به تازگی شروع به عکاسی پرتره روی آورده باشید، احتمالا برای تنظیمات مربوط به دیافراگم کمی گیج و سردرگم شده اید. اگر فکر می کنید قرار است با یک دیافراگم واحد به استقبال این سبک عکاسی بروید ، باید بگویم که ذهنیت شما اشتباه است . هر عدد از گستره ی این تنظیمات ، تاثیر منحصربفردی روی عکس شما ایجاد می کند که انتخاب این مسئله کاملا سلیقه ای است .
گاهی تمایل دارید جزییات بیشتری از پس زمینه عکس خود را ثبت کنید و در مقابل گاهی از پس زمینه های محو استقبال می کنید و هدفتان این است که سوژه اصلی در مرکز توجه قرار بگیرد .

گشودگی دریچه دیافراگم و فاصله کانونی هر دو از فاکتور هایی هستند که بر عمق میدان تاثیر مستقیم دارند . مقاله زیر حاوی اطلاعات مفیدی در رابطه با تاثیر دریچه دیافراگم بر فوکوس و عمق میدان است
دیافراگم مناسب برای عکاسی پرتره کدام مقدار است ؟

شما بعنوان عکاس ، باید تصمیم بگیرید که می خواهید سوژه اصلی به صورت برجسته در تصویرتان نمایان باشد یا ترجیح می دهید پس زمینه هم تا حدودی سوژه اصلی شما را همراهی کند

دیافراگم در عکاسی پرتره

 
پس زمینه محو میخواهید ؟

گشودگی دیافراگمی باز با مقادیر f/4 یا f/2.8 عمق میدان محدودتری ایجاد می کنند.در واقع تنها محدوده بسیار کمی عقب تر و جلو تر از نقطه فوکوس در محدوده فوکوس جای می دهند. ثبت تصاویر با پس زمینه محو ، به دیافراگم باز دوربین شما نیاز دارد تا در عین حال شاهد وضوح و شفافیت سوژه اصلی باشید. در این حالت حواستان باشد که تمام حواستان را صرف دقت فوکوس کنید چراکه اندکی غفلت ، تصویر شما را به کلی نابود می کند .
سوژه و پس زمینه را با هم می خواهید ؟

دیافراگم f/8 (یا رنج دیافراگم در این محدوده) تعادل نسبی و رضایت بخشی بین سوژه و پس زمینه ایجاد می کند . بدین  صورت که بیننده مقدار بیشتری از پس زمینه را در تصویر می بیند و جزییات را با محوی کمتری مشاهده می کند . در این حالت نگران خطای فوکوس نباشید و بخش اعظم تمرکز خود را روی سرعت شاتر و ISO معطوف کنید
همه جزییات و سوژه اصلی را واضح می خواهید ؟
مقادیر کوچک دیافراگم ، مانند f/22، زمانی برایتان کاربرد دارند که همه جزییات و عناصر موجود را به صورت شفاف و واضح بخواهید .
برای عکاسی با این دیافراگم استفاده از سه پایه برای جلوگیری از لرزش دوربین و نویز ناشی از آن یک نکته ی اساسی است . البته افزایش ISO نیز می تواند شما را از شر مهمان های ناخوانده مزاحمی مثل نویز حفظ کند

منبع:

عکاسی

 

خرید تجهیزات نورپردازی برای عکاسی چه قدر ضرورت دارد ؟

۵۳۱ بازديد

با الفبای عکاسی تا چه اندازه آشنایی دارید ؟ الف عکاسی ، نور است ! شاید بدون اطلاع از اصول ترکیب بندی و مثلث نوردهی بتوانید عکس غیرهنری ثبت کنید ، اما بدون نور ، عملا تصویری در کار نیست که بخواهیم در مورد نقاط قوت و نقاط ضعف آن اظهار نظر کنیم .
این توضیحات گواه این مسئله است که گاهی برای عکاسی حرفه ای ، به چیزی فراتر از نور خورشید نیاز داریم . در واقع عکاسی اصولی و حرفه ای ، نور حرفه ای هم نیاز دارد .  عکاسی کودک
هرچند در عکاسی فضای باز بهره مندی از نور طبیعی خالی از لطف نخواهد بود اما عکاسی در استودیو ها ، بی برو برگرد به تجهیزات نورپردازی مصنوعی نیاز دارد.آتلیه کودک کریمخان

فلاش ها اولین و نام آشنا ترین تجهیزات نورپردازی در عکاسی هستند . برخی فلاش ها بسیار قوی، نسبتا سبک و پروسه حمل ساده ای دارند . اما نوع دیگری به نام فلاش های خودکار وجود دارند نقش کلیدی برای تزریق نور به سوژه های بیرجان در طبیعت ، انواع پرتره و فضای داخلی ایفا می کنند که  فلاش استودیوی کیت فلاش قابل حمل و کیت فلاش قابل شارژ مشهور ترین آنها می باشد .
جعبه تغذیه (یک پارچه)

پاور پک یا همان سیستم یک پارچه (مونوبلوک) انرژی مورد نیاز هدهای فلاش جداگانه را تامین می کند. این قطعات شامل تعدادی خازن هستند که برق را با ولتاژ بسیار بالا در خود ذخیره می کنند . پاور پک را می توان به شکل معلق از سقف استودیو نصب کرد یا روی پایه مخصوصش قرار داد . انرژی تولیدی آن بر مبنای وات ثانیه یا همان ژول محاسبه می شود . اگر یک پاور پک قوی میخواهید ، باید دنبال نمونه ای باشید ۳۰۰۰ ژول باشد تا بتواند به طور همزمان انرژی مورد نیاز سه فلاش را تامین کند .

نورپردازی به کمک فلاش

ساختار  فلاش های عکاسی شامل یک لوله شیشه ای مملو از گاز زنون است که درصورتیکه ولتاژ نسبتا زیادی از پاور پک به آن برسد ، به یک باره نور شدیدی را از خود ساطع می کند و در واقع فلش می زند .
مهار کننده های زیر اغلب روی محل اتصال فلاش ها نصب می شوند که در ادامه به طور مفصل با آن ها آشنا خواهید شد :

     رفلکتور (منعکس کننده)
    بارن در (چهاردر)
    اسپات قابل فوکوس
    اسنوت (مخروطی)
    لانه زنبوری
    اسپات مشبک
    چتر
    محفظه نور نرم.

تک سر

تک سر ها اغلب با نام تخصصی شان یعنی مونو لایت شناخته می شوند که قدرت آن معمولا بین ۲۵۰-۵۰۰ وات ثانیه متغیر است . مزیت اصلی تک سرها وزن نسبتا پایین و قابلیت حمل و جا به جایی ساده آن است و در عین حال انواع و اقسام تعدیل کننده ها نیز بر روی آن نصب می شوند .
لانه زنبوری

این صفحه مشبک همانطور که از نامش مشخص است،  به شکل لانه زنبور طراحی شده تا نور را در محدوده باریکی تجمیع کند. هر چه حفره های لانه زنبوری ریزتر باشند و قد بلندتری داشته باشند نور متمرکز تر خواهد بود

انواع فلاش عکاسی
رفلکتور

بازتابنده یا همان رفلکتور برای هدایت نور فلاش کاربرد دارند . رفلکتور اسپیل کیل عموما به عنوان رفلکتور استاندارد شناخته می شود .
رفلکتور واید انگل کرومی، با ظاهری پهن تر و نسبتا کوتاه تر، زاویه پخش نور بسیار وسیع تر می کنند .
در این میان نوع دیگری به نام فلاد وجود دارد که تا حدودی پهن تر است و اغلب با یک درپوش برای پوشاندن لوله فلاش و لامپ آن در اختیارتان قرار میگیرد .
اسنوت

اسنوت ابزاری مخروطی شکل است که به هدف باریک تر کردن محدوده ی نوری استفاده می شود .

تجهیزات نورپردازی استودیویی
چتر

چتر های منعکس کننده روی فلاش ها نصب می شوند و نور را به سوژه عکاسی بازتاب می دهند . چتر های نقره ای یک از انواع این چتر ها می باشد که عملکرد موثر تری را از خود به نمایش گذاشته است اما نور را خیلی باریک تر از چتر های سفید منعکس می کند .
چتر های طلایی هم برای انعکاس نور های گرم استفاده می شوند .
این چتر ها که از مواد سفیذ نیمه شفاف ساخته می شوند ، با انعکاس نور از سطح خود بعنوان منبع نور دوم عملکرد به سزایی را در کیفیت تصاویر ایفا می کنند .

فلاش های عکاسی
محفظه نور نرم

این محفظه مستطیل شکل ، وزن نسبتا سبکی دارد که با فضای داخلی منعکس کننده و سطح رویی نیمه شفاف ساخته شده است . هنگامی که نور فلاش وارد محفظه می شود ، در این محفظه منعکس و پخش می شود و یک منبع نور متوسط را پدید می آورد .
بانک نور

با کمک بانک نور ، یک محفظه نور بزرگ خواهید داشت که نور نرم (سافت) ساطع می کند .
پرچم

کار فلگ ها ، کنترل و مدیریت نور است به طوری که پرچم (فلگ) مانع پخش نور به محدوده های ناخاسته می شود .
بارن در (Barn Door)

این دریچه های فلزی با نصب بر روی رفلکتور ها امکان هدایت و مدیریت نور را فراهم می آورند و از هدر رفت نور جلوگیری می کنند .

اسکریم

از اسکریم برای کاهش قدرت پخش نور استفاده می شود .
اسپات قابل فوکوس
این ابزار برای متمرکز کردن نور و ایجاد سایه های نوری به واسطه عبور نور فلاش از میان اشکال تیغه های سیاه استفاده می شود .
تمام این توضیحات ف تنها سبب آشنایی شما با کارکرد اولیه این تجهیزات نوری است ، اگر به طور جدی به خرید برخی از این تجهیزات نورپردازی فکر می کنید ، فرصت مشورت با افراد باتجربه و فعال در زمینه عکاسی را از دست ندهید چرا که اطلاعات شما ، اطلاعاتی اجمالی و نا دقیق است .
منبع:

عکاسی

آموزش بهبود پرتره های عکاسی خیابانی

۵۳۵ بازديد

 برنامه ریزی و هدفمند بودن در مورد پرتره های عکاسی خیابانی، بر کیفیت تصاویر شما تاثیر خواهد گذاشت. ایده روشنی از آنچه که می خواهید به دست آورید، داشته باشید. به کاری که باید انجام دهید و جایی که باید باشید، فکر کنید. زمان روز و چگونگی نور را در نظر بگیرید. چه موقعی احتمال دارد افراد زیادی را آن بیرون ببینید؟ هرچه در مورد عکاسی خیابانی خود و چیزی که می خواهید به دست آورید هدفمندتر باشید، بیشتر سبک شخصی خودتان را ایجاد خواهید کرد. در این مقاله  به چند نکته و تنظیمات دوربین مناسب برای عکاسی خیابانی اشاره می کنیم.
[عکاسی پرتره خیابانی]  آتلیه نوزاد  آتلیه بارداری 
گرفتن عکس فوری یا پیش بینی کردن

ثبت یک حرکت (اکشن) در هنگام وقوع، نیازمند ترکیب تنگاتنگی از مهارت و خوش شانسی است. پیش بینی یک حرکت بالقوه قبل از این که اتفاق بیفتد، اغلب می تواند به این معنی باشد که شما بیشتر عکس های خوب خواهید گرفت. هر دو رویکرد به سلیقه و سبک شخصی شما بستگی دارد.

من ترجیح می دهم مکانی را پیدا کنم که در آن راحت باشم، نه سر راه کسی قرار بگیرم و نه زیر نور داغ آفتاب باشم. جایی که زاویه خوبی به من می دهد تا بتوانم به محض وقوع حرکت آن را ثبت کنم.

داشتن اطلاعات خوب در مورد مکان خیلی به شما کمک می کند. آگاه بودن از جریان زندگی در هر مکان خاص به شما کمک خواهد کرد تا پیش بینی کنید که چه موقع ممکن است بهترین عکس ها را بگیرید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

سفر کردن اغلب شما را به مکان های متفاوت و ناشناخته می برد. یادگیری توقف و مشاهده کردن قبل از گرفتن عکس، درک مفیدی از آن مکان به شما خواهد داد.

در محله خودتان، باید بیشتر با سرعت زندگی و احساس خیابان ها آشنا باشید. اما هنوز هم ضرری ندارد که بایستید و به اطراف خود توجه کنید. به آنچه که اتفاق می افتد نگاه کنید و الگوها و تکرارها را ببینید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

بین برنامه ریزی و رفتار ناخودآگاه تعادل برقرار کنید. آماده باشید. بیش از حد برنامه ریزی کردن می تواند احساس طبیعی را از بین ببرد. شما نمی خواهید عکس های خیابانی بیش از حد ساختگی و تعمدی ایجاد کنید. همه ما تعداد زیادی از آنها را دیده ایم.
در تنظیم دوربین خود راحت شوید

شناخت دوربینتان، به ویژه عملیات های اصلی آن، برای ثبت لحظات تعیین کننده (decisive moments) حیاتی است. این امر نیازمند تمرین مکرر و متمرکز است. اگر به ندرت از دوربین خود استفاده کنید، سخت تر می توانید به طور روان با آن کار کنید.

تنظیماتی را انتخاب کنید که با آن راحت هستید. مُد اولویت دیافراگم (A یا Av) اغلب محبوب است، چون هم می توانید بر عمق میدان تسلط داشته باشید (با تنظیم دیافراگم) و هم با تنظیم ایزو، سرعت شاتر را در صورت لزوم سریع تر نمایید تا از ماتی حرکت ناخواسته جلوگیری کنید.
دیافراگم: f/8 (این یک تعادل خوب بین داشتن یک عمق میدان عمیق و اجازه ورود مقدار خوبی نور است)

ایزو: ۸۰۰ – ۱۶۰۰ (در طول روز) و ۳۲۰۰ (وقتی هوا تاریک تر است)

سرعت شاتر: در مُد اولویت دیافراگم دوربین خودش سرعت شاتر را انتخاب و تنظیم می کند. عموما شما می خواهید سرعت شاترتان حداقل ۱/۲۵۰ ثانیه باشد (اگر سرعت شاتر آهسته تر از ۱/۲۵۰ ثانیه انتخاب شد، ایزو را افزایش دهید)

فوکوس دستی: شما می توانید لنز خود را در فاصله ۱٫۲ متر یا ۳ تا ۴ فوت پیش فوکوس نمایید
یادگیری مُد نوردهی دستی (M) به شما اجازه می دهد تا کنترل دقیق تری بر نوردهی خود داشته باشید، و با یک نگاه بفهمید که دقیقا دارید با چه تنظیماتی کار می کنید. بله، استفاده از مُد دستی به تمرین بیشتری نیاز دارد. اما تا وقتی تمرین نکنید، هیچ وقت نمی فهمید تحت کنترل داشتن تنظیمات چه مزایایی برای شما دارد. اگر از استفاده از یک مُد نیمه خودکار مثل اولویت دیافراگم راضی هستید، به آن بچسبید و از آن لذت ببرید.

از هر مُدی که استفاده می کنید، با اعتماد به نفس این کار را انجام دهید. توانایی استفاده از دوربین بدون نیاز به تمرکز کردن بر روی آن، به شما اجازه می دهد تا بیشتر در محیط اطراف خود مشارکت کنید، که به خصوص در هنگام ایجاد پرتره مهم است.
برقراری ارتباط یا عدم برقراری ارتباط

من اغلب دوست دارم با افرادی که در خیابان از آنها عکس می گیرم ارتباط و تعامل برقرار کنم. ارتباط برقرار کردن یا نکردن یک انتخاب شخصی است. اما می تواند تفاوت قابل توجهی در سبک پرتره هایی که می گیرید، ایجاد کند.
[عکاسی پرتره خیابانی]

این زوج در غرفه خود در یک بازار محلی که زیاد از خانه ما دور نیست، تخم مرغ می فروشند. من قبلا به این بازار نرفته بودم و به نظرم فریبنده بود. از میان هزاران نفری که آنجا بودند، به نظر می رسید که فقط من سفیدپوست بودم. آنجا یک مکان توریستی نبود، و مشخص بود که مردم محلی زیاد با خارجی ها روبرو نمی شوند.

قصد من این بود که از آنها عکس بگیرم. من با عکاسی از سینی ها و کیسه های تخم مرغ آنها شروع کردم. در حالی که این کار را انجام می دادم، متوجه میزان راحتی آنها شدم. اگر آنها از حضور من معذب می شدند، با آنها صحبت نمی کردم. اما آنها خوشحال و آرام بودند، بنابراین پرسیدم که آیا می توانم از آنها پرتره بگیرم. آنها به من جواب مثبت دادند.

در شرایط دیگر، بهتر است که فقط عقب بایستید و اجازه دهید همه چیز طبق روال خودش پیش برود. ایجاد اخلال در جریان امور می تواند مانع از گرفتن تصاویر طبیعی شود. من هیچ وقت دوربینم را پنهان نمی کنم، و دائم نگاه می کنم تا ببینم آیا افرادی که از آنها عکس می گیرم از حضور من احساس ناراحتی می کنند یا نه. بودن در شمال تایلند باعث شد متوجه شوم که این رویکرد مهم است. مردم اینجا عموما بسیار مودب هستند و من فکر می کنم مهم است که به آنها احترام بگذارم.
[عکاسی پرتره خیابانی]

فرهنگ و ماهیت افراد در کشورهای مختلف، متفاوت است. حتی در یک کشور هم خصوصیات مردم می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان مثال، مردم بانکوک معمولا کمتر رفتار دوستانه و آرامی دارند. در هر جایی که پرتره خیابانی می گیرید، مهم است که آن مکان و احساس مردم را به خوبی درک کنید.

گاهی اوقات بهتر است که جسورانه به چهره افراد نگاه کنید. در مکان های دیگر و با افراد دیگر، این کار می تواند شما را به دردسر بیاندازد. موقعیت را به دقت بررسی کنید و شیوه انجام کار خود را با آن تطبیق دهید.

اگر می خواهید به افراد نزدیک شوید و با آنها ارتباط برقرار کنید، آگاه باشید که شیوه رفتار شما بر آنها تاثیر می گذارد. احوالپرسی کردن با دیگران همراه با لبخند و علاقه نشان دادن به آنها و کاری که انجام می دهند، معمولا واکنش مثبتی را به همراه دارد. حتی اگر آنها درخواست شما برای گرفتن پرتره را رد کردند، باز هم می توانید از کمی مصاحبت با آنها لذت ببرید.

اعتماد به نفس داشتن در مورد کار با دوربین هنگامی که با دیگران ارتباط برقرار می کنید به این معنی است که به جای توجه بیش از حد به دوربینتان می توانید به آنها توجه نشان دهید.
[عکاسی پرتره خیابانی]
روش کار خود را به طور مداوم تمرین کنید

روش مهم است. شیوه کار مناسب خود را پیدا کنید و به آن بچسبید. اگر چیزی را فقط یک بار امتحان کنید، هیچ وقت بر آن مسلط نخواهید شد. اگر دائما روش خود را تغییر دهید، مدت زمان زیادی طول می کشد تا مهارت ها و سبک خود را ایجاد کنید.

تنظیمات دوربین و لنزی که بیش از همه از آن لذت می برید را پیدا کرده و از آنها استفاده کنید. مکان هایی را انتخاب کنید که با آنها راحت هستید و بارها از آنجا بازدید کنید. سعی کنید اتفاقاتی که در آنجا می افتد و نحوه عکاسی از آنها را پیش بینی کنید. هنگامی که نور خوب و سوژه مناسب برای شما قطعی است، به آنجا بروید.

ارتباط برقرار کردن یا نکردن. هر دو روش را امتحان کنید، حتی اگر با برقراری ارتباط با غریبه ها راحت نیستید. من هم قبلا خیلی از این کار می ترسیدم. اما به عنوان یک عکاس روزنامه مجبور شدم از منطقه امنم خارج شوم. و این مرا به عکاس بهتری تبدیل کرد.

تکرار یک شیوه ایجاد پرتره های خیابانی به شما کمک خواهد کرد تا روش مورد علاقه خود برای کار کردن را تشخیص دهید. شیوه کار خود را پیدا کنید، اما در آن گیر نکنید. زمانی که دیگر از آن لذت نمی برید، وقت تغییر است، قبل از این که چشمه خلاقیت شما خشک شود.
امتحان کنید
مکان مورد نظر خود و زمانی از روز که بیشتر احتمال دارد در آن پرتره های خیابانی بگیرید را انتخاب کنید.
[عکاسی پرتره خیابانی]

پنج یا ده بار از این مکان بازدید کنید و حداقل پنج پرتره بگیرید که در آن با سوژه های خود ارتباط برقرار نمی کنید. سپس دوباره این کار را انجام دهید، فقط این بار حداقل پنج پرتره بگیرید که در آن ارتباط برقرار می کنید. ممکن است وقتی شروع به کار می کنید، احساس ناراحتی کنید. اما اگر ثابت قدم باشید، می توانید عاشق این تجربه شوید و چند پرتره عالی بگیرید.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)

منبع:

لنزک

چطور با موبایل های آیفون ، تصاویر واید بگیریم ؟

۵۴۸ بازديد

لفن همراهتان از چه برندی است ؟ چقدر با آپشن ها و امکانات دوربین موبایلتان آشنایی دارید ؟ اگر موبایلتان آیفون های شگقت انگیز اپل است ، حسابی خوش به حالتان شده . اگر میپرسید چرا ، مقاله زیر را به دقت بخوانید . آتلیه عکاسی کودک
اگر از طرفداران تلفن های هوشمند اپل باشید ، حتما اعتراف خواهید کرد که خلاقیت و نوآوری از سر و روی این اسمارت فون می بارد . نه فقط در طراحی نمایشگر و بدنه و رابط کاربری ، بلکه خوشبختانه دوربین این تلفن همراه نیز پیرو همین قاعده هیجان انگیز است .
با کمی تیزبینی متوجه خواهید شد که پس از عکاسی با نسخه های جدید آیفون ، هاله ای تیره در حاشیه عکس ها دیده می شود . در نمایشگر آیفون نسبت ابعاد تصویر در سایز های مختلفی ارائه شده و به صورتی است که تصویر ، تمام صفحه را پر نمی‌کند. آتلیه نوزاد

البته این وضعیت برای برخی از کاربران آیفون ، که به تازگی به جرگه اپلی ها پیوسته اند ، ویژگی آزاردهنده و نامعقول محسوب می‌شود اما این را بدانید که اپل منظور خاصی را از گذاشتن این ویژگی دنبال می‌کند که در این مقاله تبیین خواهد شد .

تجربه ثبت تصویر عریض با این اسمارت فون ها ، قطعا برایتان جالب خواهد بود . اگر میخواهید با موبایل های اپل تصاویر واید داشته باشید ، متن زیر را به دقت بخوانید .
اگر جزو افرادی هستید که با لنز های واید دوربین های سطح بالا سر و کار دارید ، حتما مقاله عکاسی با لنز های واید را مطالعه کنید .
آشنایی با نسبت ابعاد تصویر
احتمالا هنوز هم ذهنتان درگیر دلیل حاشیه های تیره ای است که در ابتدای متن بدان اشاره کردیم . واقعا دلیل این حاشیه چیست ؟
اول از همه باید بدانید که تصاویر ثبت شده با گوشی های آیفون نسبت ابعادی برابر با ۴:۳ دارند. چرا؟ چون در این فرمول ، نسبت ابعاد تصویر با بیشترین تعداد پیکسل پر می شود و امکان چاپ عکس با کیفیت بالاتر فراهم است. این در حالی است که اگر نسبت ابعاد تصویر را ۱۶:۹ انتخاب کنید نمی توانید در شات‌های متنوع عکاسی کنید .
تا حالا به این نکته دقت کرده‌اید که وقتی از دوربین عکاسی به حالت ویدیو سوئیچ می‌ کنید، یک بزرگ‌نمایی آنی رخ می‌دهد؟ از آنجا که در حالت فیلم برداری نمایش تصویر در ابعاد ۱۶:۹ است و صحنه و سوژه تمام صفحه را پر می‌کند این بزرگنمایی کوتاه مدت رخ می دهد . بدترین بخش قضیه، اینجاست که میدان دید شات مورد نظر در حد قابل توجهی کاهش پیدا می کند .
حتما با این مسئله موافقید که شایدبهتر بود اپل گزینه‌ی اختیاری دیگری با نسبت ۱۶:۹ در بخش عکاسی در نظر میگرفت و در عین حال به مخاطبان خود هشدار می‌داد در صورتی که از این حالت استفاده کنند ، عکس‌هایی با رزولوشن پایین تر نسبت به حالت ۴:۳ خواهند داشت . ماکزیمم رزولوشنی نسبت ۴:۳ مقدار ۴۰۳۲ در ۳۰۲۴ است.
با این حال در سیستم عامل iOS دو راه حل تعبیه شده که بتوانید عکس‌های خود را با نسبت ۱۶:۹ ثبت کنید؛ راه حل نخست مربوط به بخش ویرایش تصویر و راه حل بعدی مربوط به زمان ثبت عکس است. در این حالت اگر عکس شما در نسبت ابعادی ۴:۳، رزولوشن ۴۰۳۲ در ۲۲۶۸ دارا باشد، در نسبت ابعادی ۱۶:۹ این رزولوشن، ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ تبدیل خواهد شد .
پس اگر بخواهید تصویر شما کیفیت بالاتری داشته باشد باید عکس  را کمی برش دهید.
تصاویر عریض روی آیفون
حالا که قسمت فنی درک کردید ، به سراغ اصول عریض کردن تصویر در موبایل های آیفون می‌رویم. اولین راه حل ساده است ، کافیست برای شروع از صحنه مورد نظر فیلم بگیرید .
Camera app را باز کرده و بخش ویدئو را انتخاب کنید . حین ضبط ویدئو ، در انتهای صفحه یک دایره‌ی سفید دیده  می‌شود. با فشردن این دایره می‌توانید همزمان با فیلم‌برداری ، از صحنه عکس بگیرید.
دقت کنید که این روش بهترین گزینه نیست چرا که هربار برای ثبت تصاویر عریض مجبور به فیلم برداری هستید . با آنکه بلافاصله بعد از ثبت عکس می توانید فیلم را حذف کنید ولی تکرار این موضوع شما را کلافه خواهد کرد .
دلیل دوم این است که در این روش کیفیت تصویر نسبت به حالت پیش‌فرض آیفون کاهش می یابد .به همین خاطر مجبور خواهید شد که بیشتر وارد بحث ویرایش تصویر شویم. گزینه‌ی Photo app را انتخاب کنید تا وارد بخش ویرایش تصویر شوید.
گزینه Edit را انتخاب کنید . سپس روی اولین آیکون بزنید تا قسمت برش و چرخش عکس برایتان باز شود .
البته گزینه های بیشتری برای حالات مختلف چرخش نیز وجود دارد
از آنجا که هدف ما تغییر نسبت ابعادی عکس است و نیازی به زاویه‌ی چرخش آن نداریمروی گزینه‌ی Cancel ضربه بزنید
همانطور که در تصویر میبینید یک نوار پاپ آپ ظاهر می‌شود که نسبت‌های مختلف ابعادی را به شما نشان می‌دهد. کافیست به سمت پایین اسکرول کنید تا نسبت ۱۶:۹ را انتخاب کنید.
نهایتا با حرکت انگشتان خود می‌توانید به راحتی تصویر را برش دهید. نسبتی که داخل کادر می باشد ، ابعاد جدید تصویر واید شما را نشان می دهد .
متاسفانه جای خالی این قابلیت به شدن احساس می شود که نمی توان تصاویر را یکجا عریض کرد و باید تک تک این کار را انجام داد .
اپلیکیشن +Camera
اگر استفاده از روش های بالا را دوست نداشتید ، از طریق App Store، اپ +Camera را دانلود کرده و با تغییر تنظیمات دوربین به ۱۶:۹ تصاویر به صورت خودکار با این ابعاد سیو می شوند
در این راستا کافی است که روی + کنار دایره‌ی سفید ضربه زده و آیکون عکاسی عریض را در نوار پاپ اوت انتخاب کنید. در ادامه روی آیکن همبرگر شکل ضربه بزنید و به دنبال آن گزینه‌ی AutoSave را انتخاب کنید . بدین شکل می‌توانید تصاویر خود را در Camera Roll ذخیره کنید.
بی شک این روش ساده‌ترین روش برای ثبت تصاویر عریض در آیفون می باشد. علاوه بر این ، نیازی به تنظیمات دستی برای این تصاویر نیست. از طرف دیگر رزولوشن ۴۰۳۲ در ۲۲۶۸ که ماکزیمم رزولوشنی است که موجود می باشد ، در این حالت برقرار خواهد ماند . با کمک  این اپلیکیشن می‌توان فعالیت های متنوع دیگری نیز انجام داد

منبع:

عکاسی